Meir Shalev (1948) woont en werkt in Jeruzalem, Isra In Nederland verschenen vijf van zijn romans, drie essaybundels, twee kinderboeken en een hommage aan Jeruzalem.
Een duif en een jongen is een onvervalste Shalev-roman over Ja'ier Mendelson, een toeristengids die vogelaars rondleidt. Verweven door dit verhaal spelen de geschiedenis van zijn vrouw Liora, zijn ouders, de familiegeheimen en de wereld van de duivenhouders. Wanneer zijn moeder op sterven ligt, schenkt ze Ja'ier een som geld, die hem in staat stelt een eigen huis te bouwen onder leiding van zijn oude liefde, de aannemer Tirtsa Fried.
'Ontsproten aan de windselen van de rook, ontsnapt aan de lijkwade van het stof, hoger en hoger in de lucht.'
Met zijn schitterende taalgebruik beschrijft Shalev op tragikomische wijze in Een duif en een jongen wat postduiven en mensen verbindt: het diepgewortelde verlangen een thuis te vinden, en het instinct altijd naar huis terug te keren. In een rechte lijn.
De pers over Meir Shalev:
Het zijn bijna allemaal prachtige verhalen die in de familie Joffe worden verteld. Doordat er zoveel zijn en ze allemaal met elkaar samenhangen, krijgen ze iets bedwelmends: ze lezen is als doordrinken, hetzelfde haast ongemerkt wegglijdende goedje, doe nog maar een fles, ja, nog een' Micha Zeeman, De Volkskrant
Wie schrijft in navolging van auteurs die duizenden jaren voor hem leefden, kan de lezer nog steeds bekoren. Mits de schrijver zo groot is als Meir Shalev' Chris van Esterik, NRC Handelsblad
Een duif en een jongen is een onvervalste Shalev-roman over Ja'ier Mendelson, een toeristengids die vogelaars rondleidt. Verweven door dit verhaal spelen de geschiedenis van zijn vrouw Liora, zijn ouders, de familiegeheimen en de wereld van de duivenhouders. Wanneer zijn moeder op sterven ligt, schenkt ze Ja'ier een som geld, die hem in staat stelt een eigen huis te bouwen onder leiding van zijn oude liefde, de aannemer Tirtsa Fried.
'Ontsproten aan de windselen van de rook, ontsnapt aan de lijkwade van het stof, hoger en hoger in de lucht.'
Met zijn schitterende taalgebruik beschrijft Shalev op tragikomische wijze in Een duif en een jongen wat postduiven en mensen verbindt: het diepgewortelde verlangen een thuis te vinden, en het instinct altijd naar huis terug te keren. In een rechte lijn.
De pers over Meir Shalev:
Het zijn bijna allemaal prachtige verhalen die in de familie Joffe worden verteld. Doordat er zoveel zijn en ze allemaal met elkaar samenhangen, krijgen ze iets bedwelmends: ze lezen is als doordrinken, hetzelfde haast ongemerkt wegglijdende goedje, doe nog maar een fles, ja, nog een' Micha Zeeman, De Volkskrant
Wie schrijft in navolging van auteurs die duizenden jaren voor hem leefden, kan de lezer nog steeds bekoren. Mits de schrijver zo groot is als Meir Shalev' Chris van Esterik, NRC Handelsblad
