Tegenvaller

Claudia en haar man verwachten een kleine. Omdat haar man voor zijn werk bij de marine regelmatig op geheime missies gaat komt er een nanny bij hen in huis vlak voordat hij opnieuw vertrekt. Tijdens zijn afwezigheid zal Claudia namelijk bevallen.

Hun keuze valt op Zoe maar wanneer Zoe eenmaal bij hen in huis is heeft Claudia geen goed gevoel bij haar. Zo ontdekt ze al snel dat Zoe rondsnuffelt op plaatsen waar zij niets te zoeken heeft, dat er vreemde bloedvlekken in haar trui zitten en dat zij zich op sommige momenten wel heel vreemd gedraagt. Dan blijkt ook nog eens dat er in de buurt zwangere vrouwen worden aangevallen met de bedoeling hun baby te stelen. Het rechercheurs echtpaar, Lorraine en Adam, dat deze zaken onderzoekt komt ook bij Claudia terecht omdat zij de aangevallen vrouwen door haar werk kent. Lorraine en Adam ontdekken al heel snel dat Zoe niet is wie zij zegt te zijn maar dan is het al te laat..

Dit boek zou een psychologische thriller moeten zijn maar echt spannend wordt het nergens. Het verhaal van het privéleven van Lorraine en Adam is veel te prominent aanwezig en ontzettend zoetsappig. De afloop van het boek is zo vreselijk voorspelbaar en de zoetsappigheid maakt het alleen maar erger.

Dat de verhaallijnen van Claudia en van Zoe beiden in de ik-vorm zijn geschreven is een beetje een rare gewaarwording. De bedoeling is wel duidelijk maar ik had daar toch liever een andere oplossing gezien. Het werkt verwarrend, soms moet je een halve pagina lezen om te weten wie de "ik" is.

Al met al een tegenvallend boek dat bij mij niet verder dan twee sterren komt.