Lange tijd was de geschiedenis van de VOC een echte mannengeschiedenis. Historici beschreven mannen in het bestuur, mannen in de koloniën en mannen op de schepen. Maar was de Compagnie werkelijk zon mannenbolwerk? Pas de laatste jaren komt er meer aandacht voor de rol van vrouwen in en om de VOC.
In Compagniesdochters trekt een bonte stoet VOC -vrouwen voorbij, van meisjes die vermomd als man aanmonsterden - en aan boord van de schepen nogal wat riskeerden - tot de zogenaamde zielverkoopsters, die tot taak hadden bemanningsleden te werven en daar zo hun eigen manieren voor hadden. Uit alles blijkt dat deze vrouwen zeker niet passief langs de kant stonden. Integendeel, ze namen actief deel aan het reilen en zeilen van de Compagnie.
Via de levens van al deze vrouwen wordt op een anekdotische manier de vrouwelijke kant van de zeventiende- en achttiende-eeuwse VOC in kaart gebracht. Michel Ketelaars rekent in dit boek definitief af met het klassieke beeld van de VOC als een mannenbolwerk.
In Compagniesdochters trekt een bonte stoet VOC -vrouwen voorbij, van meisjes die vermomd als man aanmonsterden - en aan boord van de schepen nogal wat riskeerden - tot de zogenaamde zielverkoopsters, die tot taak hadden bemanningsleden te werven en daar zo hun eigen manieren voor hadden. Uit alles blijkt dat deze vrouwen zeker niet passief langs de kant stonden. Integendeel, ze namen actief deel aan het reilen en zeilen van de Compagnie.
Via de levens van al deze vrouwen wordt op een anekdotische manier de vrouwelijke kant van de zeventiende- en achttiende-eeuwse VOC in kaart gebracht. Michel Ketelaars rekent in dit boek definitief af met het klassieke beeld van de VOC als een mannenbolwerk.
