In 1983 ontving Graham Greene een brief van een hem onbekende Amerikaan. Deze wees hem erop dat de Metro Goldwyn Mayer studio's een roman van hem te koop hadden aangeboden aan een Amerikaanse uitgeverij. Het verhaal heette De tiende man en lag al meer dan dertig jaar in het archief van MGM. Graham Greene nam het allemaal niet serieus. Hij veronderstelde dat het ging om een twee bladzijden tellende synopsis van een oud verhaal en hij kon zich niet voorstellen dat iemand daarin geïnteresseerd was. Groot was dan ook zijn verbazing toen hij hoorde dat het verhaal voor een aanzienlijk bedrag was verkocht aan de uitgever.
Toen hij het manuscript uiteindelijk onder ogen kreeg, bleek het helemaal geen synopsis te zijn, maar een uiterst leesbare, afgeronde roman. Hij vond het op veel punten zelfs beter dan De derde man. Deze roman was zonder twijfel door hem geschreven en om zijn geheugen op te frissen herlas Greene zijn oude dagboeken.
Onder 26 december 1937 vond hij de volgende passage: 'Bespreek film met Menzies, een Amerikaanse film editor. Politieke situatie zoals in Spanje. In een gevangenis moet als represaillemaatregel elke tiende man worden doodgeschoten. Tien mannen trekken strootjes. Een rijke man trekt het kortste strootje. Biedt al zijn geld aan aan degene die zijn plaats wil innemen. Eén man gaat akkoord, omdat zo in ieder geval voor zijn familie is gezorgd, en hij wordt geëxecuteerd. De rijke man gaat later, als hij is vrijgelaten, in vermomming op bezoek bij de familie die nu al zijn geld en bezittingen heeft, terwijl hijzelf niets anders heeft dan zijn leven...'
Toen hij het manuscript uiteindelijk onder ogen kreeg, bleek het helemaal geen synopsis te zijn, maar een uiterst leesbare, afgeronde roman. Hij vond het op veel punten zelfs beter dan De derde man. Deze roman was zonder twijfel door hem geschreven en om zijn geheugen op te frissen herlas Greene zijn oude dagboeken.
Onder 26 december 1937 vond hij de volgende passage: 'Bespreek film met Menzies, een Amerikaanse film editor. Politieke situatie zoals in Spanje. In een gevangenis moet als represaillemaatregel elke tiende man worden doodgeschoten. Tien mannen trekken strootjes. Een rijke man trekt het kortste strootje. Biedt al zijn geld aan aan degene die zijn plaats wil innemen. Eén man gaat akkoord, omdat zo in ieder geval voor zijn familie is gezorgd, en hij wordt geëxecuteerd. De rijke man gaat later, als hij is vrijgelaten, in vermomming op bezoek bij de familie die nu al zijn geld en bezittingen heeft, terwijl hijzelf niets anders heeft dan zijn leven...'
