Op 17 december 2004 was het vijftig jaar geleden dat het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden tot stand kwam. Met het Statuut werd de koloniale relatie beëindigd en een nieuwe rechtsorde aanvaard, waarin alle landen een gelijkwaardige positie verkregen.
Ten tijde van de afkondiging op 15 december 1954 gold het Statuut voor drie landen: Nederland, Suriname en de Nederlandse Antillen (inclusief Aruba). Suriname werd in 1975 onafhankelijk en verliet daarmee het Koninkrijk.
Sinds 1986 geldt het Statuut opnieuw voor drie landen: Aruba neemt sindsdien een gelijkwaardige plaats in naast Nederland en de Nederlandse Antillen (Curaçao, Bonaire, Sint Maarten, Saba en Sint Eustatius). In het Statuut is de staatkundige relatie tussen deze drie delen van het Koninkrijk geregeld.
In het Gedenkboek 50 jaar Statuut - Een Koninkrijksbundel worden verleden, heden en toekomst van het Statuut onder de loep genomen. De artikelen in deze bundel zijn geschreven vanuit het perspectief van de hedendaagse koninkrijksdelen. Suriname en Indonesië worden echter ook in de beschouwingen betrokken.
Diverse auteurs met verstand van zaken - uit hoofde van hun bestuurlijke ambt, universitaire betrekking, bestuursrechtelijke achtergrond of anderszins - behandelen vooral de staatsrechtelijke kant van het Statuut. Onderwerp van bespreking zijn de koninkrijksrelaties, de juridische (on)mogelijkheden van het Statuut en het democratisch deficit. Maar ook sociale en historische aspecten blijven niet onbehandeld, zoals de revolte op Curaçao in 1969 en de geschiedenis van Aruba's status aparte. Het vijftigjarig bestaan van het Statuut is een moment van bezinning. Het Statuut wordt hier dan ook niet alleen bejubeld, maar er klinkt ook kritiek over de inhoud en de werking ervan. Duidelijk is dat het Statuut onderwerp van gesprek én discussie zal blijven.
Ten tijde van de afkondiging op 15 december 1954 gold het Statuut voor drie landen: Nederland, Suriname en de Nederlandse Antillen (inclusief Aruba). Suriname werd in 1975 onafhankelijk en verliet daarmee het Koninkrijk.
Sinds 1986 geldt het Statuut opnieuw voor drie landen: Aruba neemt sindsdien een gelijkwaardige plaats in naast Nederland en de Nederlandse Antillen (Curaçao, Bonaire, Sint Maarten, Saba en Sint Eustatius). In het Statuut is de staatkundige relatie tussen deze drie delen van het Koninkrijk geregeld.
In het Gedenkboek 50 jaar Statuut - Een Koninkrijksbundel worden verleden, heden en toekomst van het Statuut onder de loep genomen. De artikelen in deze bundel zijn geschreven vanuit het perspectief van de hedendaagse koninkrijksdelen. Suriname en Indonesië worden echter ook in de beschouwingen betrokken.
Diverse auteurs met verstand van zaken - uit hoofde van hun bestuurlijke ambt, universitaire betrekking, bestuursrechtelijke achtergrond of anderszins - behandelen vooral de staatsrechtelijke kant van het Statuut. Onderwerp van bespreking zijn de koninkrijksrelaties, de juridische (on)mogelijkheden van het Statuut en het democratisch deficit. Maar ook sociale en historische aspecten blijven niet onbehandeld, zoals de revolte op Curaçao in 1969 en de geschiedenis van Aruba's status aparte. Het vijftigjarig bestaan van het Statuut is een moment van bezinning. Het Statuut wordt hier dan ook niet alleen bejubeld, maar er klinkt ook kritiek over de inhoud en de werking ervan. Duidelijk is dat het Statuut onderwerp van gesprek én discussie zal blijven.
