Samenwerken! Is dat niet het mooiste wat er op aarde bestaat?
Als alle mensen zouden samenwerken aan positieve dingen zou de wereld er mooier uitzien, dan zou er geen haat en afgunst zijn. Dan zou niemand de ander iets op willen dringen uit zijn overtuiging of geloof.
Uit die gedachte is het idee ontstaan om samen een boek te maken. Iedereen die dat wil en iets te vertellen heeft een kans te geven dat verhaal, of gedicht, te delen.
Ik maak al bijna 12½ jaar boeken, terwijl ik van huis uit kruidenier ben. Maar tijdens het exploiteren van een goedlopende kaas/vleeswarenwinkel in het Rotterdamse Ommoord, kreeg ik te maken met een neurologische aandoening. Dat betekende het einde van die carrière. Wat toen volgde was het mooiste dat een mens kan overkomen: in plaats van zielig te gaan zitten doen, startte ik een schrijfhulp, gewoon, omdat ik zelf ook graag schrijf. Ik ben geen taalvirtuoos, maar heb wel veel taalgevoel en dat liet ik prevaleren bij het helpen.
Maar al snel kwam de vraag om van het geschrevene ook een boek te laten maken en ... mijn uitgeverij was geboren. Vanaf dat moment kon ik niet alleen boeken laten maken, maar deze ook publiceren en verkopen via de reguliere kanalen.
Ruim elfhonderd boeken later ben ik inmiddels 72 en heb er nog steeds zin an, om met Pim te spreken.
Ik plaatste een berichtje op de radio, bij Bert Kranenbarg van radio 5 en een oproepje in het Algemeen Dagblad en mijn mailbox liep over.
Heel zelden besloot ik dat het verhaal niet echt geschikt was en ook besloot ik dat twee inzendingen per verteller wel vol-doende moest zijn. Per slot van rekening heb ik ook een uitgeverij voor mensen die iets te vertellen hebben, en die graag een eigen boek willen. De veel-inzenders kunnen dat doen als ze willen en ze hoeven daar niet diep voor in het stof te bijten.
Dit is een boek geworden zoals er volgens mij geen enkel boek in de wereld bestaat. Een samen-boek van zeer uiteenlopende aard.
Er staan verhalen in die ooit in een duim zaten, waargebeurde verhalen, ernstige verhalen, christelijke verhalen, maar ook het tegengestelde. Dat moest kunnen. Dat was mijn vooropgezette doel. Iedereen moest een kans krijgen en wie maakt uit welke overtuiging de juiste of de ware is?
Ik niet, in ieder geval.
Ik hoop dat dit boek navolging heeft. Ik hoop dat mijn mailbox weer overstroomt van nieuwe verhalen en gedichten, zodat er een tweede boek (en meer?) zal komen en natuurlijk hoop ik dat, naast de nu gepubliceerde auteurs, er ook nieuwe bij zullen komen. Er is namelijk ooit uitgezocht dat meer dan een miljoen Nederlanders graag schrijft. Dus... kom maar op!
Nog één ding voor we beginnen met de verhalen van u en jou: Er zijn mensen die zich taalpurist noemen, of neerlandicus. Dat zijn mensen die alleen maar van een boek kunnen genieten als er geen komma verkeerd staat. Die mensen kunnen dit boek beter niet ter hand nemen, want dit is een boek waarbij emotie belang-rijker is dan perfectie!
Laat dat op voorhand gezegd zijn.
Beter onvolmaakt en echt, dan gemaakt volmaakt.
Als alle mensen zouden samenwerken aan positieve dingen zou de wereld er mooier uitzien, dan zou er geen haat en afgunst zijn. Dan zou niemand de ander iets op willen dringen uit zijn overtuiging of geloof.
Uit die gedachte is het idee ontstaan om samen een boek te maken. Iedereen die dat wil en iets te vertellen heeft een kans te geven dat verhaal, of gedicht, te delen.
Ik maak al bijna 12½ jaar boeken, terwijl ik van huis uit kruidenier ben. Maar tijdens het exploiteren van een goedlopende kaas/vleeswarenwinkel in het Rotterdamse Ommoord, kreeg ik te maken met een neurologische aandoening. Dat betekende het einde van die carrière. Wat toen volgde was het mooiste dat een mens kan overkomen: in plaats van zielig te gaan zitten doen, startte ik een schrijfhulp, gewoon, omdat ik zelf ook graag schrijf. Ik ben geen taalvirtuoos, maar heb wel veel taalgevoel en dat liet ik prevaleren bij het helpen.
Maar al snel kwam de vraag om van het geschrevene ook een boek te laten maken en ... mijn uitgeverij was geboren. Vanaf dat moment kon ik niet alleen boeken laten maken, maar deze ook publiceren en verkopen via de reguliere kanalen.
Ruim elfhonderd boeken later ben ik inmiddels 72 en heb er nog steeds zin an, om met Pim te spreken.
Ik plaatste een berichtje op de radio, bij Bert Kranenbarg van radio 5 en een oproepje in het Algemeen Dagblad en mijn mailbox liep over.
Heel zelden besloot ik dat het verhaal niet echt geschikt was en ook besloot ik dat twee inzendingen per verteller wel vol-doende moest zijn. Per slot van rekening heb ik ook een uitgeverij voor mensen die iets te vertellen hebben, en die graag een eigen boek willen. De veel-inzenders kunnen dat doen als ze willen en ze hoeven daar niet diep voor in het stof te bijten.
Dit is een boek geworden zoals er volgens mij geen enkel boek in de wereld bestaat. Een samen-boek van zeer uiteenlopende aard.
Er staan verhalen in die ooit in een duim zaten, waargebeurde verhalen, ernstige verhalen, christelijke verhalen, maar ook het tegengestelde. Dat moest kunnen. Dat was mijn vooropgezette doel. Iedereen moest een kans krijgen en wie maakt uit welke overtuiging de juiste of de ware is?
Ik niet, in ieder geval.
Ik hoop dat dit boek navolging heeft. Ik hoop dat mijn mailbox weer overstroomt van nieuwe verhalen en gedichten, zodat er een tweede boek (en meer?) zal komen en natuurlijk hoop ik dat, naast de nu gepubliceerde auteurs, er ook nieuwe bij zullen komen. Er is namelijk ooit uitgezocht dat meer dan een miljoen Nederlanders graag schrijft. Dus... kom maar op!
Nog één ding voor we beginnen met de verhalen van u en jou: Er zijn mensen die zich taalpurist noemen, of neerlandicus. Dat zijn mensen die alleen maar van een boek kunnen genieten als er geen komma verkeerd staat. Die mensen kunnen dit boek beter niet ter hand nemen, want dit is een boek waarbij emotie belang-rijker is dan perfectie!
Laat dat op voorhand gezegd zijn.
Beter onvolmaakt en echt, dan gemaakt volmaakt.
