Het woord Hekajat betekent , de miljoenentaal van wat nu Iran is, en Afghanistan, Oezbekistan en Tadjikistan, zoiets als 'mondeling overgedragen leerzaam verhaal'. Een volkssprookje dus, of een dierfabel. De beroemdste en ook de mooiste Perzische verzameling van zulke verhalen is volgens de van oorsprong Iraanse schrijver Kader Abdolah (sinds 1988 in Nederland, nu woonachtig in Delft) het door hem vertaalde Kélilé en Demné. Een ooit in het Sanskriet neergeschreven verzameling leerzame verhalen van eeuwen vóór de Christelijke jaartelling, die sterk doet denken aan de beroemde fabels van La Fontaine, die inderdaad schatplichtig is aan deze oude Indiase en Perzische literaire bron. In Hekajat is een aantal van deze fabels opgenomen, waarin een sultan wijze raad en regeeradviezen ontvangt in de vorm van dierenverhaaltjes met een héél duidelijke moraal. Alleen: zijn adviseurs weten bij elke moraal wel een 'Hekajat' te bedenken...
