De ons bekende evangeliën zijn soms al of niet opzettelijk verminkt, soms zelfs omgebogen of geheel geschrapt ter staving van kerkelijke dogma's. Daarom is Het evangelie van de heilige twaalven een welkome aanvulling, wegens de aanwijzingen die het bevat die in de Bijbel niet meer voorkomen, onder andere over de liefde voor dieren en in de voeding onthouding van vlees. Zo wordt de innerlijke leer van Christus ons verheugend naderbij gebracht. Het ontstond in de gnostieke broederschap der Essenen, bij wie de jonge Jezus een tijd lang leefde en leerde. Er wordt gezegd dat deze gemeenschap het boek in een boeddhistisch klooster in Tibet in veiligheid heeft gebracht om het te behoeden voor vervalsing en te bewaren voor latere generaties. Het is ontdekt en uit het Aramees vertaald door G.J. Ouseley. Net als de andere evangeliën verhaalt ook dit evangelie over de aardse levensweg van Jezus, maar er klinkt een andere, zachtere toon door de tekst: Jezus spreekt van zijn Vader-Moeder, van de zoon en de dochter. Het gaat in dit bijzondere evangelie om de eenheid van de schepping, zowel in haar aardse als in haar geestelijke existentie. De wedergeboorte is daarbij een vanzelfsprekendheid.
