Ik rende weg van de plek waar zojuist mijn hutje nog had gestaan, weg van het kampement. Ik keek over mijn schouder en zag een van de bewakers zijn wapen trekken. In slow motion, zo leek het. De FARC-soldaat was vastbesloten mij te doden. Toen ik zo’n twintig à dertig meter van hem verwijderd was, haalde hij de trekker over. Ik voelde een keiharde klap tegen de onderkant van mijn gezicht en zakte in elkaar. Ik dacht dat ik dood ging.
Zo begon in 2011 de ontsnapping van de Colombiaanse politieman Luís Erazo, bijna twaalf jaar na zijn ontvoering door de FARC. De ‘ideologische verzetsgroep’ hield hem al die tijd met een aantal medegevangenen verborgen in de jungle van het Amazonegebied waar gruwelijke martelpraktijken, meedogenloze executies, mislukte uitbraakpogingen, ellenlange voettochten, tragische ongelukken, levensgevaarlijke beesten en dodelijke ziektes aan de orde van de dag waren. Na een barre vlucht door het vrijwel ondoordringbare regenwoud, waarbij hij meerdere moordaanslagen overleefde, wist hij een legerpost te bereiken, waarna hij eindelijk weer vrij man was. Maar zijn blijdschap werd al snel ruw verstoord door een mededeling die zijn leven definitief verwoestte...
De Nederlandse politiemannen John Tamerus (hoofd buitenland) en Joost van Slobbe (recherchechef) ontmoetten hun collega tijdens een dienstreis en raakten met hem bevriend. Toen ze hem vroegen of ze iets voor hem konden betekenen, zei hij: “Ik zou graag willen dat jullie een boek over mijn leven schrijven, zodat de rest van de wereld het ware gezicht van de FARC, het ultieme kwaad, kan zien.” Aan dat verzoek geeft het auteursduo met deze true thriller gevolg.
Een ode. Een monument. Een aanklacht. Verbijsterend.
