In 1848 werd door zeven jonge Engelse schilders en schrijvers de 'Pre-Raphaelite Brotherhood' opgericht. Zij wilden zich gezamenlijk inzetten voor de vernieuwing van de kunsten. Aan het einde van de negentiende eeuw groeide het prerafaëlitisme uit tot een brede culturele beweging. Met de term 'prerafaëlitisme' werd niet langer alleen het werk van de leden van de broederschap aangeduid, maar ook andere Engelse literatuur, beeldende en toegepaste kunst uit de periode 1848-1900. Dit amalgaam van Engelse literatuur en kunst heeft in Nederland een grote impact gehad. Deze studie biedt een chronologisch overzicht van de receptie van het prerafaëlitisme in Nederland en vijf casestudies over de receptie-activiteiten van de schrijvers Frederik van Eeden, Edward B. Koster en P.C. Boutens en de kunstenaars Jan Toorop en Antoon Derkinderen. Aan de hand daarvan wordt duidelijk hoe het prerafaëlitisme tijdens het fin de siècle in Nederlandse grond geworteld raakte.
