Erik De Bruyn verrast in 2007 vriend en vijand door een derde van de stemmen te halen in de voorzittersverkiezingen van sp.a (vandaag Vooruit). Zo belandt hij in de nationale politiek. In Levenslang links beschrijft hij het proces waarin hij afscheid neemt van zijn communistische jeugdidealen en zich vastrijdt in de meedogenloze logica van een machtspartij die geen dissidentie verdraagt.
In zijn tienerjaren werd Erik De Bruyn gegrepen door de turbulente nasleep van mei ’68. Tien jaar na de roemruchte studentenopstand in Parijs komt hij aan de universiteit van Brussel terecht in het verzet tegen de verdubbeling van het inschrijvingsgeld, en raakt daar gebeten door de politiek. De Bruyn neemt ons mee naar de kleurrijke microkosmos van het revolutionaire marxisme aan het einde van de twintigste eeuw, om ten slotte te belanden in het huidige tijdsgewricht. Door de existentiële crisis van de klimaatverandering blijft er vandaag geen tijd meer over voor ideologische scherpslijperij.
Levenslang links stelt vragen over de toegankelijkheid van de politiek en het functioneren van de democratie. Tegelijk wijst De Bruyn er ook op dat een gebrek aan burgerschap en verantwoordelijkheidszin onze redding in de weg dreigen te staan.
