Meneer Karig heeft een pen die 320 kilometer ver kan schrijven. Zo is de pen aan Meneer Karig verkocht. Als een 320-kilometer-ver-schrijvende pen. Maar Meneer Karig gaat nergens heen. Meneer Karig schrijft elke dag in hetzelfde schrift.
Meneer Karig kent de woorden in het schrift. Hij kent de taal, hij kent de kleur van zijn pen en de sierlijke slingers van zijn handschrift en hij weet wat voor bloemen daaruit groeien.
Meneer Karig weet niet wat hij zal doen wanneer zijn pen leeg is. Hij zou een reis kunnen maken, ergens naartoe kunnen gaan, 320 kilometer ver weg van zijn schrift en van de bloemen. Ten noorden, ten zuiden, ten oosten of ten westen. En zijn pen begraven om te kijken of daaruit, in die vreemde grond, nieuwe bloemen zullen groeien.
Waarschijnlijk komt Meneer Karig alleen niet verder dan de pennenwinkel op de hoek en koopt hij daar precies dezelfde pen. Een pen waarmee hij nog eens 320 kilometer verder komt in zijn schrift. 320 kilometer: dat zijn een hele hoop bloemen.
Meneer Karig kent de woorden in het schrift. Hij kent de taal, hij kent de kleur van zijn pen en de sierlijke slingers van zijn handschrift en hij weet wat voor bloemen daaruit groeien.
Meneer Karig weet niet wat hij zal doen wanneer zijn pen leeg is. Hij zou een reis kunnen maken, ergens naartoe kunnen gaan, 320 kilometer ver weg van zijn schrift en van de bloemen. Ten noorden, ten zuiden, ten oosten of ten westen. En zijn pen begraven om te kijken of daaruit, in die vreemde grond, nieuwe bloemen zullen groeien.
Waarschijnlijk komt Meneer Karig alleen niet verder dan de pennenwinkel op de hoek en koopt hij daar precies dezelfde pen. Een pen waarmee hij nog eens 320 kilometer verder komt in zijn schrift. 320 kilometer: dat zijn een hele hoop bloemen.
