Lezersrecensie
Een goed debuut!
De Italiaan Emanuele Altissimo heeft met Het licht van de nacht zijn debuut geschreven dat in Italië gelijk werd genomineerd voor de Premio Strega 2019.
Na de dood van hun ouders brengen Olmo en Diego de zomer door in de bergen van Valle d’Aosta bij hun opa Aime. Hier staat het huis van de ouders van de jongens, dat ze destijds kochten. Het is een zomer die alles zal veranderen.
Diego en Olmo schelen een aantal jaren in leeftijd. De 13-jarige Olmo is graag bezig met bouwpakketten, waar Diego vaak de bergen intrekt om te helpen bij een zomerkamp. Ondertussen heeft hij een hert gevonden en krijgt hij een relatie met Nives. Toch gaat het helemaal niet goed met Diego. Olmo ziet hem steeds meer veranderen, maar hoe kan hij zijn broer helpen? Opa krijgt ook geen controle over de problemen van Diego. Uiteindelijk maakt Diego een keuze die een stempel op de relatie van de broers zal drukken.
Olmo trekt ondertussen op met Ico, een bijzondere jongen die thuis ook zo zijn problemen heeft. Samen trekken ze vaak de bergen in en leren elkaar steeds beter kennen. Olmo lijkt een wijze jongen, maar hij heeft het ontzettend moeilijk met alle gebeurtenissen en zijn eigen emoties.
Het licht van de nacht is een prachtig boek dat niet alleen vertelt over de problemen die de broers ervaren, maar ook over het leven van opa en de mensen in het dorp. Er spelen veel aspecten een rol in dit verhaal, die zorgen voor een bijzonder aangrijpend geheel. Het verlies van ouders, broederliefde, eenzaamheid, vertrouwen en loslaten zijn een aantal voorbeelden die de basis van het verhaal vormen.
Emanuele Altissimo heeft een bijzondere schrijfstijl die in het begin wel wat onwennig aanvoelt. Maar eenmaal de eerste 25 bladzijden gelezen te hebben was ik in het verhaal en heb met een brok in mijn keel sommige passages gelezen. Het is een boek dat je moet voelen om te begrijpen. Het is zo’n mooi indrukwekkend boek dat ik dit met verschillende emoties heb dichtgeslagen. De zinnen zijn pakkend, soms bijna poëtisch en niet moeilijk te lezen.
Het boek is bijna niet onder woorden te brengen, omdat het zoveel vertelt en zo pakkend geschreven is. Ik heb met een voldaan gevoel het boek dichtgeslagen en heb het geheel nog een tijdje tot me door laten dringen. Wow, wat een prachtig debuut is Het licht van de nacht! Het was in het begin voor mij even doorbijten, maar daarna ben ik meer dan rijkelijk beloond met een prachtig aangrijpend verhaal.
Na de dood van hun ouders brengen Olmo en Diego de zomer door in de bergen van Valle d’Aosta bij hun opa Aime. Hier staat het huis van de ouders van de jongens, dat ze destijds kochten. Het is een zomer die alles zal veranderen.
Diego en Olmo schelen een aantal jaren in leeftijd. De 13-jarige Olmo is graag bezig met bouwpakketten, waar Diego vaak de bergen intrekt om te helpen bij een zomerkamp. Ondertussen heeft hij een hert gevonden en krijgt hij een relatie met Nives. Toch gaat het helemaal niet goed met Diego. Olmo ziet hem steeds meer veranderen, maar hoe kan hij zijn broer helpen? Opa krijgt ook geen controle over de problemen van Diego. Uiteindelijk maakt Diego een keuze die een stempel op de relatie van de broers zal drukken.
Olmo trekt ondertussen op met Ico, een bijzondere jongen die thuis ook zo zijn problemen heeft. Samen trekken ze vaak de bergen in en leren elkaar steeds beter kennen. Olmo lijkt een wijze jongen, maar hij heeft het ontzettend moeilijk met alle gebeurtenissen en zijn eigen emoties.
Het licht van de nacht is een prachtig boek dat niet alleen vertelt over de problemen die de broers ervaren, maar ook over het leven van opa en de mensen in het dorp. Er spelen veel aspecten een rol in dit verhaal, die zorgen voor een bijzonder aangrijpend geheel. Het verlies van ouders, broederliefde, eenzaamheid, vertrouwen en loslaten zijn een aantal voorbeelden die de basis van het verhaal vormen.
Emanuele Altissimo heeft een bijzondere schrijfstijl die in het begin wel wat onwennig aanvoelt. Maar eenmaal de eerste 25 bladzijden gelezen te hebben was ik in het verhaal en heb met een brok in mijn keel sommige passages gelezen. Het is een boek dat je moet voelen om te begrijpen. Het is zo’n mooi indrukwekkend boek dat ik dit met verschillende emoties heb dichtgeslagen. De zinnen zijn pakkend, soms bijna poëtisch en niet moeilijk te lezen.
Het boek is bijna niet onder woorden te brengen, omdat het zoveel vertelt en zo pakkend geschreven is. Ik heb met een voldaan gevoel het boek dichtgeslagen en heb het geheel nog een tijdje tot me door laten dringen. Wow, wat een prachtig debuut is Het licht van de nacht! Het was in het begin voor mij even doorbijten, maar daarna ben ik meer dan rijkelijk beloond met een prachtig aangrijpend verhaal.
1
Reageer op deze recensie