Een mooi en indrukwekkende roman

Susan Crandall brengt met Het sprookje van de eeuwige zomer haar tweede boek op de Nederlandse markt gebracht. In het buitenland heeft ze al meerdere literaire onderscheidingen achter haar naam weten te schrijven.

Het verhaal begint wanneer Tally James haar broer op televisie ziet in verband met een moord. Direct komen de herinneringen van het verleden weer naar boven en ze besluit hem te helpen, ook al hebben ze elkaar al jaren niet gezien. Wat is er in het verleden gebeurt?

Stapje voor stapje krijgt de lezer meer informatie over het gezin James en de moeilijke periodes die het gezin heeft gekend. Een vader met psychische problemen, moeder die haar eigen leven boven die van haar gezin verkiest, rassenverschillen en oma die zo haar geheimen heeft. Naast alle problemen lezen we ook de vele emoties die Tally ervaart. Standvastigheid, onzekerheid, eenzaamheid en liefde zijn een aantal emoties die in het verhaal aan bod komen.

In het sprookje van de zomer, die met een vlotte pen geschreven is, lezen we afwisselend over de periodes in de jaren 60 en 70. Langzaam komt de lezer meer te weten over het leven van Tally en waarom bepaalde gebeurtenissen en stempel hebben gezet op het doen en laten van Tally.
De sfeer van het boek is prettig en de soms poëtische zinnen maken het verhaal tot een mooi geheel. Toch had ik graag meer willen lezen over bepaalde personages. Nu mist het verhaal af en toe wat diepgang wat het verhaal net een level hoger had kunnen tillen. Toch proef je door het verhaal goed de hoe het leven destijds moet zijn geweest en waan je je als lezer met momenten in de tijdsfase van het verhaal.

Het sprookje van de eeuwige zomer is een prettig boek om te lezen en vertelt een stuk geschiedenis die zomaar echt gebeurd had kunnen zijn. Ook al mist dit verhaal wat diepgang, toch lees ik de boeken van Susan Crandall graag. Ik kijk dan ook uit naar haar volgende boek.