Een echte Tess Gerritsen!

Tess Gerritsen heeft mijn weer helemaal kunnen pakken met haar heerlijke schrijfstijl.Haar Rizzoli en Isles serie zijn onlosmakelijk verbonden aan haar naam. Jane en Maura leven echt in het verhaal en maken dat je op de zijlijn betrokken voelt bij hun reilen en zeilen.Persoonlijk vind ik dit niet haar sterkste boek maar dat maakt niet dat ik geen fan ben van haar boeken.

Dit keer maakt Tess een uitstapje naar Botswana. Richard en Millie gaan samen op safari naar Botswana.
Richard is een auteur en ziet overal een mooi verhaal in. Millie houdt het liever bij een luxe vakantie maar heeft zich toch laten overhalen om mee te gaan. Al snel vertoond hun relatie kleine barstjes.
Als de kleine groep dan ook nog op zichzelf gewezen wordt maakt dat de spanningen in de kleine groep alleen maar toeneemt. Wie kun je nog vertrouwen?

Zes jaar later wordt het lichaam in Boston gevonden van prepateur Leon Gott. Elliot zijn zoon is jaren geleden vermist nadat hij op safaritocht in Botswana is geweest. Wat is de relatie tussen de vermissing van Elliot en de moord op Leon? Maura en Jane gaan op onderzoek uit en komen in hun onderzoek uit bij de vermissing van Elliot in Botswana. Zijn er nog overlevenden van de safaritocht toendertijd? En wat hebben de andere overledenen in Amerika te maken met de doen van Leon en de vermissing van Elliot?
Jane en Maura hebben weer hun vertrouwde rol in dit verhaal. Ondanks alle gruwelijke details leest het boek weer als een trein.

De relatie tussen Jane en Maura is ook niet meer zoals het geweest is. In de loop van het verhaal komen er steeds meer kleine scheurtjes tussen de twee. Wat maakt dat de hartvriendinnen uit elkaar lijken te groeien?

Het plot vond ik het minste gedeelte van het boek. Het heeft niet kunnen pakken. Jammer omdat het boek zo heerlijk opgebouwd werd. Het verhaal van Botswana en Boston zijn mooi verweven in elkaar. Het is wat mij betreft weer een echte Tess Gerritsen boek.