Wie schrijft die blijft (3.5*)

Tamara Haagmans heeft inmiddels al veel boeken achter haar naam staan en met Wie schrijft die blijft mag ze opnieuw een titel op haar naam schrijven. Maar weet ze de lezer met Wie schrijft die blijft opnieuw te verrassen met een heerlijk verrassende feelgood?

Caro is een jonge vrouw die in haar jeugd gepest is en letterlijk en figuurlijk de littekens met zich meedraagt. Naast haar passie voor schrijven runt ze samen met haar vader een klein kasteelhotel die ze hebben gepacht van een oudere dame. Hun droom is dat het ooit van hunzelf mag worden, maar het schrijven heeft ook haar prioriteit. Omdat ze de littekens van haar verleden met zich meedraagt, wil ze alleen onder een pseudoniem schrijven en absoluut niet bekend worden. Haar vader heeft een idee om dit te tackelen, maar dit plan lijkt toch niet zo waterdicht te zijn als ze van tevoren hadden gehoopt. Want als alles Caro en haar vader lijkt tegen te zitten, is het hopen op een lichtje in de toekomst. Zal het ze lukken om hun geluk terug te vinden en een deel van het verleden een plek te geven?

Wie schrijft die blijft heeft een heerlijk vrolijke cover terwijl het verhaal toch echt wel een serieus thema kent. Want pesten speelt een grote rol in dit verhaal, maar ook het letterlijk dragen van de wonden van het verleden. Caro is enerzijds een volhoudende en enthousiaste vrouw, maar anderzijds ook heel onzeker. Ze wil zo graag gewoon leven en dat kan ze anoniem als bestsellerschrijfster, maar wat als de uitgeverij anders beslist? Hoe kun je dan toch positief in het leven blijven staan en blijven schrijven en genieten van het leven?

Haagmans mag trots zijn op hoe ze dit thema in het boek heeft verweven. Het komt allemaal heel vlot en luchtig over, maar je voelt wel de pijn en verdriet. Persoonlijk had ik gehoopt op iets meer feelgood door het verhaal heen. Het is wel verweven in het verhaal, maar het had eerder en meer verspreid mogen worden. Desondanks is het boek heel makkelijk te lezen en voor je het weet ben je al door het verhaal heen.

Wie schrijft die blijft vind ik, ondanks het sterke thema, niet het beste boek van Haagmans. Ik miste een bepaalde balans in het verhaal en had graag meer over Caro en Jesse gelezen. Want zijn verhaal komt wel aan bod maar had zeker meer gemogen. Persoonlijk denk ik dat met een dertigtal bladzijden meer het boek nog sterker zou zijn geworden, maar helaas heb je dit als auteur niet altijd zelf in de hand. Ik heb Wie schrijft die blijft in een dag gelezen, dus de snelheid zit zeker in het verhaal. 3.5 sterren.