Kort veel en lang niets

Sal is 103 jaar oud en woont zelfstandig. Hij zondert zich af van andere mensen en richt zich liever op de vogels in zijn tuin. Ook luistert hij graag naar zijn 80 jaar oude buizenradio. Hij gaat één maal per week op bezoek bij de bovenburen en krijgt één maal per week hulp in de huishouding. Wat hem betreft blijft het daarbij. Als hij een nieuwe hulp krijgt in de vorm van Gennèn maakt hij meteen duidelijk dat de samenwerking stopt zodra er hechting optreedt.

Op een dag komt er een verre neef op bezoek die onderzoek doet naar de familiestamboom en benieuwd is naar het levensverhaal van Sal. Dit roept herinneringen op aan het verleden die Sal liever niet wil delen. Het wordt langzaamaan duidelijk dat er “kort veel en lang niets” is gebeurd in het leven van Sal.

Sal is de derde roman van Xander Jongejan. Naast romans scheef hij ook dichtbundels. De schrijfstijl is vlot en beeldend. Je ziet het verhaal en de personages als in een film voor je. De beschrijving van de karakters en de dialogen zijn raak. Er zijn prachtige zinnen te ontdekken en gedenkwaardige uitspraken van Sal, zoals
“Onze allergrootste opgave is om met onszelf te kunnen leven.”
“Spreek alleen als u de stilte kunt verbeteren.”
“Troost moet je uit jezelf halen, niet uit het weer.”
“Je hoeft niet te begrijpen wat onafwendbaar is.”

Sal is een mooie roman die ontroerd en tot nadenken aanzet.