Heel puur en met zeer veel liefde beschreven

Dit boek is het autobiografische debuut van Suzan Hilhorst. Zij beschrijft hierin de periode rond de geboorte van haar dochtertje Sara. In eerste instantie leek het een kerngezonde baby, maar na enkele weken bleek ze doodziek te zijn. Een jaar later wordt dochter Liv geboren en herhaalt de geschiedenis zich. Het is geschreven vanuit het wisselende perspectief van moeder en kind.

Wat is dit een indrukwekkend boek! Het is een zeer aangrijpend onderwerp, waarover op een ontroerende wijze is geschreven. Het is hartverscheurend en onvoorstelbaar dat dit twee keer achter elkaar in een gezin gebeurt. Heel knap hoe Suzan Hilhorst het onder woorden weet te brengen, zodat je als lezer meegenomen wordt in de gevoelens van onmacht, hoop, verdriet. Het is heel heftig en toch is het, door haar schrijfstijl, geen zwaar of deprimerend boek, maar voelt het licht en onbevangen. De gebeurtenissen zijn heel puur en met zeer veel liefde beschreven. Hierdoor is het een aangrijpend en indrukwekkend boek geworden, wat de lezer nog lang bij zal blijven.

Suzan Hilhorst heeft ook meegewerkt aan het tweeluik Kijken in de ziel: De achterblijvers, waarin Coen Verbraak gesprekken heeft over rouw met mensen die iemand verloren. Na lezing van het boek heb ik deze twee uitzendingen teruggekeken. Ook dit was zeer indrukwekkend en een mooie aanvulling op het boek. Suzan Hilhorst vertelt hier meer over de periode erna, over rouw en het verdriet dat onderdeel van haar leven is geworden. De uitzendingen van 2 en 9 januari 2017 zijn terug te vinden via https://www.npo.nl/kijken-in-de-ziel-de-achterblijvers/02-01-2017/VPWON_1266526