Lezersrecensie
Lichtvoetige inleiding in het netwerken
24 september 2016
Netwerken is tegenwoordig heel belangrijk, maar ik vind het nog lastig. Daarom was ik erg benieuwd wat Bo&Caro me te leren hadden over deze waardevolle vaardigheid. Het fijnste aan dit boek is dat Bo&Caro heerlijk lichtvoetig schrijven.
Netwerken: de fijne kneepjes
Ik vind netwerken nog lastig. Je bent op een feestje waar je mensen spreekt die misschien iets voor je kunt betekenen, en andersom. Hoe pak je het aan? Je wilt het niet forceren. Bo van Houwelingen en Caroline van Keeken hebben zo’n beetje elke netwerkbijeenkomst in Nederland bijgewoond. Daarover schreven zij als Bo&Caro in NRC Handelsblad. Ook spraken ze ‘zij die de vaardigheid beheersen’. Hun boek Netwerken: de fijne kneepjes leert je onder meer over representatie, de inhoud van het gesprek en etiquette. Daarbij vertellen ze je ook wie je tegen kunt komen en hoe je kunt ontsnappen uit een borrelnoodsituatie, en meer.
Lichtvoetige inleiding in het netwerken
Het fijnste aan dit boek is dat Bo&Caro heerlijk lichtvoetig schrijven. Je zit zó in het verhaal. De schrijfstijl is spontaan, als een gesprek. Daardoor sta je makkelijk open voor wat ze je te vertellen hebben. Dat is mooi, want ze geven zelf ook aan dat niets vermoeiender is dan iemand die op een borrel in jargon praat. (‘Ehm, sorry, wat betekent dat woord? Nee, nee, dat andere. O, pardon, ik zie iemand die ik graag wil spreken.’) Dit boek is geschikt voor iedereen die baat heeft bij netwerken.
Niet alleen de schrijfstijl is spontaan, ook de inhoud. Tussen de hoofdstukken door lees je steeds drie columns. Ze zijn kort, spontaan en geven je een mooi inkijkje. Het is een aanvulling op het boek, omdat ze goed overbrengen hoe netwerken kan zijn. Het is niet belerend, maar juist heel vermakelijk. Uiteindelijk heb je wel bepaalde regels, maar in de praktijk blijft het altijd een afweging. Niet elke context is hetzelfde.
Een boek schrijven over netwerken is best lastig. Er zijn bepaalde omgangsnormen die je hoort te weten, zoals hoe je mensen begroet en hoe je respectvol een gesprek beëindigt. Maar hoe passen die nog in onze tijd waarin de regels heel ongemakkelijk worden blootgelegd, zodat ze juist zorgen voor ongemakkelijke situaties? ('O hoi, hoe heet je? Haha, niet dat ik het zal onthouden!') Zijn we het netwerken verleerd? Misschien is het toch voornamelijk een traject van trial and error. Wat werkt er binnen de kringen waarin jij je bevindt?
Daarom vind ik dit boek een mooie inleiding in het netwerken. Het maakt je enthousiast. Dat is het belangrijkste: je krijgt de basis mee én het zelfvertrouwen om nu zelf te leren netwerken. Netwerken: de fijne kneepjes is als de perfecte handdruk: niet te stevig, maar alles behalve slap. Maar uiteindelijk is de kracht altijd afhankelijk van degene wiens hand jij schudt.
(Deze recensie verscheen eerder op www.alexhoogendoorn.nl)
Netwerken: de fijne kneepjes
Ik vind netwerken nog lastig. Je bent op een feestje waar je mensen spreekt die misschien iets voor je kunt betekenen, en andersom. Hoe pak je het aan? Je wilt het niet forceren. Bo van Houwelingen en Caroline van Keeken hebben zo’n beetje elke netwerkbijeenkomst in Nederland bijgewoond. Daarover schreven zij als Bo&Caro in NRC Handelsblad. Ook spraken ze ‘zij die de vaardigheid beheersen’. Hun boek Netwerken: de fijne kneepjes leert je onder meer over representatie, de inhoud van het gesprek en etiquette. Daarbij vertellen ze je ook wie je tegen kunt komen en hoe je kunt ontsnappen uit een borrelnoodsituatie, en meer.
Lichtvoetige inleiding in het netwerken
Het fijnste aan dit boek is dat Bo&Caro heerlijk lichtvoetig schrijven. Je zit zó in het verhaal. De schrijfstijl is spontaan, als een gesprek. Daardoor sta je makkelijk open voor wat ze je te vertellen hebben. Dat is mooi, want ze geven zelf ook aan dat niets vermoeiender is dan iemand die op een borrel in jargon praat. (‘Ehm, sorry, wat betekent dat woord? Nee, nee, dat andere. O, pardon, ik zie iemand die ik graag wil spreken.’) Dit boek is geschikt voor iedereen die baat heeft bij netwerken.
Niet alleen de schrijfstijl is spontaan, ook de inhoud. Tussen de hoofdstukken door lees je steeds drie columns. Ze zijn kort, spontaan en geven je een mooi inkijkje. Het is een aanvulling op het boek, omdat ze goed overbrengen hoe netwerken kan zijn. Het is niet belerend, maar juist heel vermakelijk. Uiteindelijk heb je wel bepaalde regels, maar in de praktijk blijft het altijd een afweging. Niet elke context is hetzelfde.
Een boek schrijven over netwerken is best lastig. Er zijn bepaalde omgangsnormen die je hoort te weten, zoals hoe je mensen begroet en hoe je respectvol een gesprek beëindigt. Maar hoe passen die nog in onze tijd waarin de regels heel ongemakkelijk worden blootgelegd, zodat ze juist zorgen voor ongemakkelijke situaties? ('O hoi, hoe heet je? Haha, niet dat ik het zal onthouden!') Zijn we het netwerken verleerd? Misschien is het toch voornamelijk een traject van trial and error. Wat werkt er binnen de kringen waarin jij je bevindt?
Daarom vind ik dit boek een mooie inleiding in het netwerken. Het maakt je enthousiast. Dat is het belangrijkste: je krijgt de basis mee én het zelfvertrouwen om nu zelf te leren netwerken. Netwerken: de fijne kneepjes is als de perfecte handdruk: niet te stevig, maar alles behalve slap. Maar uiteindelijk is de kracht altijd afhankelijk van degene wiens hand jij schudt.
(Deze recensie verscheen eerder op www.alexhoogendoorn.nl)
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van
Gesponsord
Terwijl Emmy probeert de raadsels op te lossen die door twee verdwenen tienermeisjes zijn achtergelaten, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Elke tiener heeft geheimen, maar wie zou ervoor willen moorden?
Twee zussen groeien op in de meedogenloos snel veranderende miljoenenstad Singapore met de hoge verwachtingen van hun moeder. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
