Lezersrecensie
Stephen King is meester verhaal opbouwen
3.5/5 sterren
Wat was dit boek me een ervaring.
Het meer dan duizend pagina’s tellende boek kende twee tijdlijnen en daarbij dus twee verhaallijnen. De ene speelde zich af in 1958, toen de kinderen net tieners waren, en de ander speelde zich af in 1985, toen het volwassenen waren. In beide gevallen krijgen ze - natuurlijk - te maken met IT, Pennywise the Dancing Clown. Op indrukwekkende wijze weet Stephen King deze twee tijdlijnen met elkaar te vervlechten en naarmate het boek verder vordert worden ze steeds meer één met elkaar - zowel het verhaal en de doorvloeien van de twee verhaallijnen in elkaar.
Stephen King is een meester in het opzetten van verhaal. Net als met The Stand heeft hij me echt verbaasd om hoe goed dit wel niet in elkaar is gezet. Maar net als met The Stand valt het motief van het verhaal wat tegen. Het is niet altijd even geloofwaardig om iets te laten gebeuren omdat de personages ‘een gevoel’ hebben dat het zo moet. Het paranormale element van dit boek kan dit deels verklaren, maar wanneer het te vaak voorkomt - en dat gebeurde er hier - dan komt het voor mij niet meer overtuigend over en dat is gewoon jammer.
Hiernaast als tweede - en tevens laatste - puntje van kritiek: vanaf een zeker moment komt er vrij veel aanstootgevend taalgebruik voor in het boek, waardoor ik er als lezer behoorlijk ongemakkelijk van werd. Het boek komt dan wel uit de jaren tachtig, maar de boeken worden nog altijd herdrukt, dus zou dit echt niet in nieuwere drukken aangepast kunnen worden? Zomaar een ideetje.
Misschien wel wat kritiek op dit boek, maar dit neemt niet weg dat het nog altijd een erg indrukwekkend verhaal is. Stephen King weet zijn lezers als geen ander mee te nemen in het verhaal. Hiernaast hebben deze dikke boeken van hem ook wel gewoon wat, want hierdoor raak je enorm gehecht aan de karakters en juist daarom was het einde erg ontroerend.
Maar, toch ben ik wel blij om het boek uit te hebben; nu is in ieder geval het grote gat in de boekenkast weer gevuld.
Wat was dit boek me een ervaring.
Het meer dan duizend pagina’s tellende boek kende twee tijdlijnen en daarbij dus twee verhaallijnen. De ene speelde zich af in 1958, toen de kinderen net tieners waren, en de ander speelde zich af in 1985, toen het volwassenen waren. In beide gevallen krijgen ze - natuurlijk - te maken met IT, Pennywise the Dancing Clown. Op indrukwekkende wijze weet Stephen King deze twee tijdlijnen met elkaar te vervlechten en naarmate het boek verder vordert worden ze steeds meer één met elkaar - zowel het verhaal en de doorvloeien van de twee verhaallijnen in elkaar.
Stephen King is een meester in het opzetten van verhaal. Net als met The Stand heeft hij me echt verbaasd om hoe goed dit wel niet in elkaar is gezet. Maar net als met The Stand valt het motief van het verhaal wat tegen. Het is niet altijd even geloofwaardig om iets te laten gebeuren omdat de personages ‘een gevoel’ hebben dat het zo moet. Het paranormale element van dit boek kan dit deels verklaren, maar wanneer het te vaak voorkomt - en dat gebeurde er hier - dan komt het voor mij niet meer overtuigend over en dat is gewoon jammer.
Hiernaast als tweede - en tevens laatste - puntje van kritiek: vanaf een zeker moment komt er vrij veel aanstootgevend taalgebruik voor in het boek, waardoor ik er als lezer behoorlijk ongemakkelijk van werd. Het boek komt dan wel uit de jaren tachtig, maar de boeken worden nog altijd herdrukt, dus zou dit echt niet in nieuwere drukken aangepast kunnen worden? Zomaar een ideetje.
Misschien wel wat kritiek op dit boek, maar dit neemt niet weg dat het nog altijd een erg indrukwekkend verhaal is. Stephen King weet zijn lezers als geen ander mee te nemen in het verhaal. Hiernaast hebben deze dikke boeken van hem ook wel gewoon wat, want hierdoor raak je enorm gehecht aan de karakters en juist daarom was het einde erg ontroerend.
Maar, toch ben ik wel blij om het boek uit te hebben; nu is in ieder geval het grote gat in de boekenkast weer gevuld.
1
Reageer op deze recensie
