Prachtig boek, maar had net iets meer verwacht

Als geen ander kan Delia Owens de eenzaamheid vertellen van een jonge vrouw die is opgegroeid in het moeras. Ik was bang dat ik juist om deze reden af zou willen haken of dat het boek me niet zou trekken, maar uiteindelijk bleek niets minder waar te zijn. Ze wist het juist voor elkaar te krijgen dat ik dit boek, toen ik er eenmaal aan was begonnen, gelijk uit wilde hebben. Ik vind het echt heel knap hoe Owens dit verhaal heeft geschreven en daarom van mij ook deze vier sterren.

Maar was het verhaal echt de hype van de afgelopen twee jaar waard? Voor mij niet. Ja, het is een mooi verhaal. Hoe Owens schrijft over eenzaamheid en vooroordelen tegenover mensen die net anders zijn is echt heel knap gedaan en daar sta ik ook altijd nog wel versteld van, maar de uitwerking hiervan vond ik zo nu en dan wat minder. Dialogen komen soms vrij vlak over en sommige dingen komen net wat teveel uit de lucht vallen omdat ze 'moeten' gebeuren of omdat de auteur dit 'wil' omdat het beter in het verhaal past.

Al met al neemt dit niet weg dat het een erg goed boek was om te lezen en ik heb er ook zeker van genoten, maar misschien had ik net iets meer had verwacht van een boek met zo'n groot succes.