Teleurstellende Barker, dit maal geen pageturner

Een boek van J.D. Barker, dat kan niet slecht zijn. Dat was mijn eerste gedachte. Helaas werd ik dit keer teleurgesteld.

Wanneer de oma van Spivey overlijdt, erft hij haar volledige hebben en houden, inclusief een eiland met een mysterieuze woning. Maar aan dat huis zijn heel wat regels verbonden die hij strikt moet naleven. Boys will be boys, en samen met zijn vrienden trekt de zestienjarige Spivey naar het eiland. Al snel beginnen de problemen en toont het eiland stukje bij beetje zijn ware aard. Er huist een duister kwaad dat zijn eigen eisen stelt.

Zijn beste vriend Billy bekijkt de zaken kritischer. Terwijl de rest zich laat meeslepen door wat het eiland te bieden heeft, trekt Billy zich terug. Uiteindelijk moet hij alle moed verzamelen om zijn vrienden te trotseren en de waarheid boven water te halen.

Op papier klinkt dit als een sterk verhaal. Een spannend plot, paranormale elementen, een duistere sfeer – alles wat je van Barker verwacht. Toch bleef het voor mij niet overeind. Het verhaal kabbelt maar voort, zonder echte vaart of spanning, en voelde langdradig aan. Ik miste de greep die Barker me normaal meteen geeft. Dit keer was het gewoon niet mijn boek, en bleef ik achter met een gevoel van teleurstelling.