Lezersrecensie
Bloedstollend spannend!
Allejezus, wat een ritje was dat!
Het boek komt maar traag op gang en in het begin was ik bang dat dit een lange lees rit zou worden maar gelukkig was mijn eerste indruk helemaal verkeerd. Dit is een van de meeste bedorven, wrede en waanzinnige boeken die ik ooit gelezen heb. Het niveau aan intriges en misdaden is zo verschrikkelijk dat je er niet aan moet denken dat zoiets ooit echt zou kunnen gebeuren. Ik moet eigenlijk even op adem komen maar ik heb zo'n zin in deze recensie, laten we beginnen!
Plot:
Rechercheur Emily Baxter krijgt te maken met een nieuwe zaak die haar akelig bekend voorkomt: een lichaam dat in dezelfde onmogelijke houding is opgehangen aan draden als bij de Ragdoll-moorden. Dit keer ligt het lichaam echter aan de andere kant van de wereld, en met het woord LOKAAS in de borst gekerfd. Terwijl de media-aandacht steeds groter wordt, moet Baxter helpen bij een andere moordzaak. En dan treft ze eenzelfde soort moord aan: nu staat het woord POPPEN op de borst. Voor wie is het lokaas bedoeld, en wie zijn de poppen? Maar nog belangrijker, wie heeft de touwtjes in handen?
----------------
De eerste 1oo pagina's vond ik niet zo overtuigend, het tempo was langzaam en er gebeurde (te) weinig om meteen in het boek gezogen te worden. Maar daarna nam het een flinke vaart en je zit op gegeven moment zo in het boek dat je de wereld om je heen vergeet. Toen het verhaal zo'n gruwelijke wending begon te nemen schoot mijn hartslag flink omhoog en vloog ik door de pagina's heen.
Wat ik het gaafste vond aan die wending is dat het eigenlijk een zaadje in je hoofd plant waardoor je er over na gaat denken. Wat als er echt mensen zo'n gruwelijke misdaden aan het bedenken en aan het plannen zijn? Je krijgt er spontaan rillingen van, geloof mij maar.
Als we het over de personages hebben, ik moet eerlijk bekennen dat ik Wolf geen seconde gemist heb. Ik ben echt een fan van Emily Baxter geworden met haar uitgesproken, geestige, sarcastische no nonsense houding. Zij werd ondersteund door andere geweldige personages die dit boek echt droegen. De focus in dit boek ligt echter op het plot en niet op teveel onnodige drama omtrent de hoofdpersonen. Dat zijn naar mijn mening de beste boeken, die zich puur op het plot toeleggen en er niet teveel om heen bij verzinnen.
Dit vervolg op Ragdoll is voor mij echt een gouden medaille winnaar en ik kan ook echt niet wachten op deel 3. Echt fantastisch!
Het boek komt maar traag op gang en in het begin was ik bang dat dit een lange lees rit zou worden maar gelukkig was mijn eerste indruk helemaal verkeerd. Dit is een van de meeste bedorven, wrede en waanzinnige boeken die ik ooit gelezen heb. Het niveau aan intriges en misdaden is zo verschrikkelijk dat je er niet aan moet denken dat zoiets ooit echt zou kunnen gebeuren. Ik moet eigenlijk even op adem komen maar ik heb zo'n zin in deze recensie, laten we beginnen!
Plot:
Rechercheur Emily Baxter krijgt te maken met een nieuwe zaak die haar akelig bekend voorkomt: een lichaam dat in dezelfde onmogelijke houding is opgehangen aan draden als bij de Ragdoll-moorden. Dit keer ligt het lichaam echter aan de andere kant van de wereld, en met het woord LOKAAS in de borst gekerfd. Terwijl de media-aandacht steeds groter wordt, moet Baxter helpen bij een andere moordzaak. En dan treft ze eenzelfde soort moord aan: nu staat het woord POPPEN op de borst. Voor wie is het lokaas bedoeld, en wie zijn de poppen? Maar nog belangrijker, wie heeft de touwtjes in handen?
----------------
De eerste 1oo pagina's vond ik niet zo overtuigend, het tempo was langzaam en er gebeurde (te) weinig om meteen in het boek gezogen te worden. Maar daarna nam het een flinke vaart en je zit op gegeven moment zo in het boek dat je de wereld om je heen vergeet. Toen het verhaal zo'n gruwelijke wending begon te nemen schoot mijn hartslag flink omhoog en vloog ik door de pagina's heen.
Wat ik het gaafste vond aan die wending is dat het eigenlijk een zaadje in je hoofd plant waardoor je er over na gaat denken. Wat als er echt mensen zo'n gruwelijke misdaden aan het bedenken en aan het plannen zijn? Je krijgt er spontaan rillingen van, geloof mij maar.
Als we het over de personages hebben, ik moet eerlijk bekennen dat ik Wolf geen seconde gemist heb. Ik ben echt een fan van Emily Baxter geworden met haar uitgesproken, geestige, sarcastische no nonsense houding. Zij werd ondersteund door andere geweldige personages die dit boek echt droegen. De focus in dit boek ligt echter op het plot en niet op teveel onnodige drama omtrent de hoofdpersonen. Dat zijn naar mijn mening de beste boeken, die zich puur op het plot toeleggen en er niet teveel om heen bij verzinnen.
Dit vervolg op Ragdoll is voor mij echt een gouden medaille winnaar en ik kan ook echt niet wachten op deel 3. Echt fantastisch!
1
Reageer op deze recensie
