Hoe kom je uit het labyrint van lijden?

De titel van de recensie is al meteen een filosofische vraag & laat dit nu meteen ook iets zijn wat ik typeer aan John Green z'n boeken en films. Telkens slaagt hij erin om een boodschap in z'n boeken te steken. Het thema van dit boek is naar mijn mening vriendschap, maar ik loop al snel voor op de feiten. Laat ik beginnen bij het begin. Deze recensie bevat GEEN SPOILERS buiten de titel.

Het verhaal gaat over Miles die als nieuwkomer verblijft in een soort van internaat op de school genaamd Culver Creek. Hij leert al snel z'n kamergenoot Chip a.k.a. de Kolonel kennen. Geen heilig boontje als je het mij vraagt. Via Chip leert Miles verschillende mensen kennen op school en op het internaat. Eerst leert hij Alaska kennen die bij hem een magische indruk achterlaat. Hij krijgt kriebels in de buik als hij haar ziet, maar al snel wordt duidelijk dat Alaska bezet is en dus al een vriendje heeft. Vervolgens leert hij Takumi kennen. Samen zullen ze zoals ze het in het boek vermelden stunten uithalen puur voor de fun. Ik zal nog niet veel verklappen, maar er zullen zich een paar ernstige gebeurtenissen plaatsvinden die een gevoelige snaar zullen raken. Oh ja, nog even vermelden dat Miles van ieder bekend persoon zijn of haar laatste woorden kent. Hij is een vrij filosofisch iemand die op zoek is naar het grote misschien.

Het verhaal wordt verteld in een ik-perspectief (Miles). Dit is naar mijn mening de correcte keuze van de auteur. Zo ervaar je beter de emoties naar mijn mening.

M'n favoriet personage in dit boek is Alaska. Ze is cool en durft veel. Tegelijk heeft ze iets mysterieus over zich die me intrigeert.

Dit is m'n eerste boek van John Green en ik ben aangenaam verrast. Ik had eerlijk gezegd wel hoge verwachtingen met dat dit boek aardig in de bloemetjes werd gezet door anderen. M'n verwachtingen zijn ingelost. Dit boek leest als een trein en ik kon het niet van me afhouden, wat ik op zich niet erg vind.

Het boek heeft een gevoelige snaar bij mij geraakt, deels ook omdat de emoties van de personages en specifiek Miles zo goed werden beschreven.

Ik raad dit boek aan voor mensen die er klaar voor zijn om geen soft book te lezen. Er komt materie in dit boek voor die gevoelig kan liggen. Ik was klaar om dit boek te lezen en heb er echt van genoten. John Green heeft een prachtige schrijfstijl naar mijn mening.

Mijn tip voor alle lezers: Misschien letten jullie er niet altijd op, maar achter iedere cover schuilt een betekenis, en bij dit boek is dit ook zo.

Geniet van dit prachtige debuut van John Green, naar mijn mening een van de betere auteurs waar ik reeds een boek heb van gelezen.