Mooi!

'Hard land' is mijn derde boek wat ik van Wells lees. Het is best moeilijk om Wells' tweede en derde boek niet te vergelijken met 'Het einde van de Eenzaamheid'. Dat vond ik namelijk een magistraal verhaal!

Hard land is wederom een prachtig verhaal, waar je de herkenning van je eigen jeugd (vooral de dromen en angsten) in terug vindt. Wells schrijft met een prettige schwung, al vervalt hij soms in iets teveel eighties-details. Dit haalt de vaart uit het verhaal.
Vriendschap, rouw, familiebanden en de vergankelijkheid van relaties staan als onderwerpen centraal. Wederom heeft Wells het talent om met een paar simpele woorden een gevoel of sfeer op te roepen, wat mij persoonlijk ontroerde.

Desondanks maakt het boek geen enorm (blijvende?) indruk op me, hoewel goed en gevoelig geschreven.