Venstermikken en misdaad hand in hand?

Boets evenaart Aspe in het neerzetten van Van In. Er zit een bijna evenwaardige humor en flegma in. Het verhaal zelf van dit boek staat op de achterflap en is hier al meerdere malen beschreven. Dat moet ik dus niet meer doen. Het deed me denken - op de criminele feiten na - aan de buurt waar ik vroeger woonde. Daar werden mensen die van achter sanseveria's en gordijnen alles in het oog hielden van de straat, venstermikken genoemd. Ieder zijn sociale functie in de straat dan maar ...
Aspe schreef net iets gevatter, scherper en sneller. Al gaat het in deze serie van Boets over de jonge Van In. Ik ga hem blijven volgen.
Eén minpuntje: bij het overgaan van het ene hoofdstuk naar het volgende werd iets te vaak geen witregel gezet.