Mysterie

Ook ik mocht Flora’s erfenis lezen voor de Hebban Leesclub. Normaal gesproken grijp ik sneller naar een thriller dan naar een roman, maar dit boek wist mijn nieuwsgierigheid meteen te prikkelen. Dat begon al bij de kaft: de zachte kleuren en de rustige uitstraling nodigen uit om het boek op te pakken. Na het lezen van de achterzijde was ik helemaal om. Een verhaal vol mysterie, geheimen en een zoektocht — dat klonk als een mooie combinatie, ook voor iemand die niet vaak romans leest.

Het verhaal start met Flora. Al snel wordt duidelijk dat zij in haar jeugd iets ingrijpends heeft meegemaakt, iets wat zij haar hele leven met zich meedraagt en waar ze nauwelijks over spreekt. Dit onverwerkte verleden drukt een zware stempel op haar keuzes, haar gedrag en haar kijk op de wereld. Het is ook een onderwerp dat ook nu nog maatschappelijk relevant is, wat het verhaal extra lading geeft.

Naast Flora maak je kennis met Josephine. Zij vormt in veel opzichten een mooi contrast. Josephine is een warme, zorgzame vrouw met een groot hart en een enorme innerlijke kracht. Haar moed en empathie maken haar tot een personage waar je gemakkelijk sympathie voor voelt. Door de duale tijdlijn lees je afwisselend mee met beide vrouwen, wat het verhaal gelaagd maakt. Wat ik persoonlijk erg prettig vond, is dat de auteur ervoor kiest om langere stukken bij één personage te blijven. Hierdoor kun je je echt verdiepen in hun emoties en gedachten, zonder telkens abrupt te moeten schakelen.

De opbouw van het verhaal is rustig en soms zelfs traag, wat enerzijds bijdraagt aan de sfeer en de karakterontwikkeling, maar anderzijds voelde dit op bepaalde momenten wat langdradig. Daar staat tegenover dat andere scènes juist opvallend snel voorbijgaan. Met name de daadwerkelijke zoektocht op het strand had voor mijn gevoel meer ruimte mogen krijgen; hier had ik graag wat langer in mee willen leven.

Flora’s erfenis is een toegankelijk en vermakelijk verhaal dat mij als niet-typische romanlezer positief heeft verrast. Het voelde als een prettig uitstapje buiten mijn gebruikelijke thrillercomfortzone. Bovendien weet het boek nieuwsgierig te maken naar meer: aan het einde blijf je achter met veel vragen, wat duidelijk uitnodigt om ook de volgende delen te willen lezen.

Al met al is Flora’s erfenis een fijne roman met diepgang, sterke personages en een intrigerend mysterie, die mij zeker heeft doen uitkijken naar het vervolg.