Goed en spannend verhaal.

De auteur van Dagboek uit de rivier is Frederik Baas, pseudoniem van Jan van Mersbergen.
Van Mersbergen is bekend van boeken als o.a. De grasbijter en Naar de overkant van de nacht. Enkele van zijn boeken zijn verfilmd.
Met deze uitgave wilde hij eens de kant van de thriller op , een heel ander genre dan de boeken die hij gewoonlijk schrijft, vandaar een pseudoniem.

De cover van Dagboek uit de rivier is alvast erg mooi met dat drijvende blad en de harmoniërende kleuren.
Het maakt nieuwsgierig of het blad iets met het verhaal te maken heeft en daarvoor moet het boek eerst gelezen worden.

In Dagboek uit de rivier figureren verschillende personages, waaronder de ik verteller, een auteur met een writer's block , die in de Ardennen woont, samen met zijn hond Clint.
Zijn eerste boek was een overweldigend succes en daardoor staat hij erg onder druk bij het schrijven van zijn tweede boek.
Verder zijn daar nog zijn uitgever Robbert met vriendin Barbara met zoon Rens van zeven.
De laatsten zijn naar de Ardennen afgereisd voor een weekje vakantie, op instigatie van de ik figuur, die weet had van een boerderij te huur in zijn eigen woon omgeving.
De Ardennen zijn prachtig, daar zijn Robbert en Barbara het wel over eens.
Ook tussen Barbara en de schrijver klikt het goed.
En zoon Rens vermaakt zich wel met o.a. vissen en spelen met Clint.
Toch slaat bij Rens op een gegeven moment de verveling toe en dan blijkt hij niet op zijn geliefde ipad te kunnen, omdat zijn moeder vergeten is de oplader mee te nemen.
Goede raad is duur in dit geval.
Maar Barbara komt op een idee.
Jaren geleden is in de buurt een verstandelijk beperkt meisje verdwenen, Emma, ze is nooit terug gevonden.
Barbara zet een speurtocht in gang, waarbij naar aanwijzingen gezocht moet worden over deze verdwijningzaak.
Misschien kunnen ze samen de zaak oplossen.
Rens vindt het geweldig en ze gaan op zoek, waarbij ook Robbert, Barbara en de ik figuur meedoen.

Het boek is geschreven in de stijl die de lezer van Jan van Mersbergen gewend is, vlot, niet te moeilijk en geen echt lange zinnen.
De personages zijn goed beschreven en komen daardoor tot leven.
Alleen de ik figuur blijft een beetje mysterieus overkomen.
In de eerste helft van het boek is er nog weinig spanning en komt het verhaal eigenlijk meer over als een roman.
Maar naarmate het lezen vordert komt er meer spanning, die tegen het einde oploopt naar een nog best onverwachte en goed gevonden plot.
Hoewel meer een spannende roman, is deze eerste poging van Jan van Mersbergen een spannend verhaal te schrijven geslaagd te noemen.
Een opmaat naar een volgende misdaadroman?