Lezersrecensie
Een erg persoonlijk boek.
Lize Spit is bekend geworden met haar eerste - goed ontvangen - boek, Het smelt.
Een boek waarin een disfunctioneel gezin geportretteerd wordt , met name geschreven vanuit de kinderen.
Een goed geschreven boek met een duidelijke plot en met gedeeltelijk autobiografische elementen.
Het maakte me nieuwsgierig naar andere , autobiografische, boeken van Lize Spit.
Dit boek, Autobiografie van mijn lichaam, is weer zo'n boek, maar dan veel persoonlijker.
Lize Spit beschrijft hierin het ziekteproces en de aftakeling van haar moeder, die aan kanker lijdt.
Een moeder, die een leven lang worstelde met een alcohol probleem en daarnaast met een slecht huwelijk, waardoor haar kinderen geen gemakkelijke jeugd gehad hebben.
Vanwege de ziekte van haar moeder en het maandenlange afscheid nemen, kijkt Spit terug op de relatie die ze met haar had.
Een relatie, doorspekt met conflicten en onuitgesproken verwijten.
Het stervens proces zorgt ervoor dat Spit de relatie sneller onder ogen moet zien dan ze van plan was, ze dacht daar nog meer tijd voor te krijgen.
Haar manier om het afscheid nemen vorm te geven, is door het schrijven van een boek over haar .
Ze begint daar al snel mee, na de mededeling van haar moeder dat ze kanker had.
Het boek is erg persoonlijk, bijna te persoonlijk en bevat naast beschrijvingen over het ziekte proces en de relatie van Spit met haar moeder, ook dagboekfragmenten uit de jeugd van de schrijfster en tamelijk uitgebreide beschrijvingen van fysieke problemen. Willen we dat allemaal weten?
Zeker de dagboekfragmenten hadden korter gekund.
Deze fragmenten geven dan wel weer een goed beeld over de gedachten en observaties van Lize Spit uit die periode.
Spit heeft altijd veel moeite gehad met haar eigen lichaam en in dit boek valt te lezen wat de oorzaken daarvan waren.
Goed geschreven, maar zo nu en dan teveel - gezochte - metaforen en te breed uitgesponnen, het boek had met minder bladzijden toegekund.
Toch zeker , wanneer je niet terugschrikt voor de soms al te persoonlijke ontboezemingen, de moeite van het lezen waard.
Een boek waarin een disfunctioneel gezin geportretteerd wordt , met name geschreven vanuit de kinderen.
Een goed geschreven boek met een duidelijke plot en met gedeeltelijk autobiografische elementen.
Het maakte me nieuwsgierig naar andere , autobiografische, boeken van Lize Spit.
Dit boek, Autobiografie van mijn lichaam, is weer zo'n boek, maar dan veel persoonlijker.
Lize Spit beschrijft hierin het ziekteproces en de aftakeling van haar moeder, die aan kanker lijdt.
Een moeder, die een leven lang worstelde met een alcohol probleem en daarnaast met een slecht huwelijk, waardoor haar kinderen geen gemakkelijke jeugd gehad hebben.
Vanwege de ziekte van haar moeder en het maandenlange afscheid nemen, kijkt Spit terug op de relatie die ze met haar had.
Een relatie, doorspekt met conflicten en onuitgesproken verwijten.
Het stervens proces zorgt ervoor dat Spit de relatie sneller onder ogen moet zien dan ze van plan was, ze dacht daar nog meer tijd voor te krijgen.
Haar manier om het afscheid nemen vorm te geven, is door het schrijven van een boek over haar .
Ze begint daar al snel mee, na de mededeling van haar moeder dat ze kanker had.
Het boek is erg persoonlijk, bijna te persoonlijk en bevat naast beschrijvingen over het ziekte proces en de relatie van Spit met haar moeder, ook dagboekfragmenten uit de jeugd van de schrijfster en tamelijk uitgebreide beschrijvingen van fysieke problemen. Willen we dat allemaal weten?
Zeker de dagboekfragmenten hadden korter gekund.
Deze fragmenten geven dan wel weer een goed beeld over de gedachten en observaties van Lize Spit uit die periode.
Spit heeft altijd veel moeite gehad met haar eigen lichaam en in dit boek valt te lezen wat de oorzaken daarvan waren.
Goed geschreven, maar zo nu en dan teveel - gezochte - metaforen en te breed uitgesponnen, het boek had met minder bladzijden toegekund.
Toch zeker , wanneer je niet terugschrikt voor de soms al te persoonlijke ontboezemingen, de moeite van het lezen waard.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anna
Gesponsord
Terwijl Emmy probeert de raadsels op te lossen die door twee verdwenen tienermeisjes zijn achtergelaten, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Elke tiener heeft geheimen, maar wie zou ervoor willen moorden?
Twee zussen groeien op in de meedogenloos snel veranderende miljoenenstad Singapore met de hoge verwachtingen van hun moeder. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
