Lezersrecensie
Een woeste kust, in meerdere opzichten.
Woeste kust is het derde boek van de Australische Charlotte McConaghy.
Eerder schreef ze de goed ontvangen boeken Vlucht en Ooit waren er wolven.
McConaghi is gefascineerd door de natuur en vooral ook door de verandering van het klimaat.
Woest kust werd goed ontvangen en belandde al meteen op de New York Times bestseller lijst.
De Nederlandse vertaling is van Roos van de Wardt.
Het verhaal speelt zich af op Shearwater, een fictief eiland, in de buurt van Antartica, gebaseerd op het bestaande eiland Macquarie, waarop een onderzoeksbasis gevestigd was.
Op het eiland wonen Dominic Salt en zijn drie kinderen, zij dragen zorg voor het verlaten eiland en voor de zadenbank, die daar ook gevestigd is.
Zij zijn de enigen die overgebleven zijn, de wetenschappers van het onderzoekscentrum zijn al vertrokken.
In die zadenbank worden allerlei zaden bewaard , zoals zaden voor voedsel , maar ook voor de biodiversiteit, die gebruikt zouden kunnen worden wanneer dat nodig mocht zijn.
Het gezin moet nog zes weken blijven, dan worden ze opgehaald en kunnen ze naar huis.
Dan spoelt er op een dag een vrouw aan, Rowan, ze is halfdood.
Wat kwam Rowan eigenlijk doen?
Ze wordt verzorgd door Dom en zijn kinderen, die het goed met haar voor hebben.
Maar wat verbergt het gezin eigenlijk?
En wat verbergt Rowan?
Het boek is goed geschreven, je voelt de kou en het water, je ziet de pinguïns en de walvissen en zeerobben.
Je voelt ook de ijzige wind, die over het eiland raast.
En de woeste zee, die probeert , onder invloed van de stijging van de zeespiegel, steeds meer van het land te pakken.
De rotsen, de hoge golven, de harde regen, het smalle pad naar de zadenbank, het is alsof je er zelf rondloopt.
Het gezin heeft geheimen, Dominic en zijn drie kinderen worstelen allemaal op hun eigen manier.
Die worsteling, samen met de onbekende vrouw , de eenzaamheid en de woeste natuur, bepalen de sfeer van het boek.
Die sfeer wordt heel goed weergegeven door Charlotte McConaghy.
Er zijn cliffhangers, die uitnodigen verder te lezen en die de spanning erin houden.
In het midden van het boek zakt de spanning even wat in, maar daarna blijft de vaart erin.
Woeste kust is, zeker ook voor natuurliefhebbers, echt de moeite van het lezen waard.
4.5
Eerder schreef ze de goed ontvangen boeken Vlucht en Ooit waren er wolven.
McConaghi is gefascineerd door de natuur en vooral ook door de verandering van het klimaat.
Woest kust werd goed ontvangen en belandde al meteen op de New York Times bestseller lijst.
De Nederlandse vertaling is van Roos van de Wardt.
Het verhaal speelt zich af op Shearwater, een fictief eiland, in de buurt van Antartica, gebaseerd op het bestaande eiland Macquarie, waarop een onderzoeksbasis gevestigd was.
Op het eiland wonen Dominic Salt en zijn drie kinderen, zij dragen zorg voor het verlaten eiland en voor de zadenbank, die daar ook gevestigd is.
Zij zijn de enigen die overgebleven zijn, de wetenschappers van het onderzoekscentrum zijn al vertrokken.
In die zadenbank worden allerlei zaden bewaard , zoals zaden voor voedsel , maar ook voor de biodiversiteit, die gebruikt zouden kunnen worden wanneer dat nodig mocht zijn.
Het gezin moet nog zes weken blijven, dan worden ze opgehaald en kunnen ze naar huis.
Dan spoelt er op een dag een vrouw aan, Rowan, ze is halfdood.
Wat kwam Rowan eigenlijk doen?
Ze wordt verzorgd door Dom en zijn kinderen, die het goed met haar voor hebben.
Maar wat verbergt het gezin eigenlijk?
En wat verbergt Rowan?
Het boek is goed geschreven, je voelt de kou en het water, je ziet de pinguïns en de walvissen en zeerobben.
Je voelt ook de ijzige wind, die over het eiland raast.
En de woeste zee, die probeert , onder invloed van de stijging van de zeespiegel, steeds meer van het land te pakken.
De rotsen, de hoge golven, de harde regen, het smalle pad naar de zadenbank, het is alsof je er zelf rondloopt.
Het gezin heeft geheimen, Dominic en zijn drie kinderen worstelen allemaal op hun eigen manier.
Die worsteling, samen met de onbekende vrouw , de eenzaamheid en de woeste natuur, bepalen de sfeer van het boek.
Die sfeer wordt heel goed weergegeven door Charlotte McConaghy.
Er zijn cliffhangers, die uitnodigen verder te lezen en die de spanning erin houden.
In het midden van het boek zakt de spanning even wat in, maar daarna blijft de vaart erin.
Woeste kust is, zeker ook voor natuurliefhebbers, echt de moeite van het lezen waard.
4.5
2
Reageer op deze recensie
