Een echte pageturner!

En toen was het alweer tijd voor het laatste deel van de donkere getallen reeks. Ik wist toen ik eraan begon dat ik het waarschijnlijk wel leuk zou vinden. Ik heb nog geen boek van Luc Descamps gelezen dat ik niet leuk vond of dat me niet wist te raken of dat me niet heel erg aan het lachen wist te maken. En toch wist deze serie de verwachtingen nog te overtreffen.

Ook dit laatste deel was vanaf de allereerste tot de allerlaatste pagina ongelooflijk vermakelijk. Gedurende de afgelopen zes boeken hebben we een bepaald beeld van Harry en Maureen gekregen en over hun avonturen lezen voelt bijna een beetje als thuiskomen, alsof Harry en Maureen goede vrienden van me zijn geworden.

In dit deel reist Harry niet naar het verleden, maar naar de toekomst. Descamps heeft, zonder dit uit te leggen, zijn toekomst overduidelijk gebaseerd op actuele thema’s en ontwikkelingen. In verband met de milieuveruiling rijdt alles onder de grond en het gat tussen arm en rijk is alleen maar groter geworden. En ook de corruptie is overduidelijk niet uitgeroeid.

Wederom weet Descamps heel goed met relatief weinig beschrijvingen en woorden een hele sterke sfeer neer te zetten. Ik kan de toekomst voelen terwijl ik het verhaal lees en dat is echt een kwaliteit waarover niet elke schrijver beschikt. Maar niet alleen de sfeer van de toekomst zet Descamps goed neer, ook de sfeer van het verhaal.

Het plot van dit deel is ongelooflijk spannend. Harry krijgt eigenlijk geen moment rust en wordt van het ene avontuur in het andere geslingerd. En constant moet hij vechten voor zijn leven. Het wordt hierdoor een rasechte pageturner en als je eenmaal aan dit boek begint, wil je het gewoon niet meer wegleggen.

Ik ga Harry en Maureen voorlopig missen. Tot het nieuwe deel uitkomt. En drie keer raden wie het zo snel mogelijk gaat voorbestellen.