Ik kwam er maar niet lekker in...

Ik gaf de eerste twee boeken in deze serie kans, maar verwachtte er niet te veel van. Dit is nu eenmaal niet echt mijn genre. Ze bevielen echter goed en dus schreef ik me ook in voor de blogtour voor dit derde deel.

Ik weet niet of het aan mij ligt, ongetwijfeld, maar ik kwam op geen enkel moment lekker in het boek. Misschien was het te lang geleden dat ik de eerste twee boeken gelezen heb. De auteur hielp ook niet echt. Er waren weinig verwijzingen naar wat er in vorige boeken allemaal gebeurd was en daardoor kwamen er maar flarden terug. Ik miste daardoor een bepaalde connectie met de personages, hun ontwikkeling en hun doelen.

Nu weet ik dat ik momenteel wat meer in de stemming ben voor ander soort boeken. Sneller, romantischer, minder ingewikkeld, minder lange termijn ook. Dit is wel echt epische fantasy. Het boek volgt meerdere personages, en ik had soms echt moeite om me te herinneren wie wie ook alweer was en wie wie ook alweer waarvan kende. Er zijn meerdere verhaallijnen en elk personage heeft eigen doelen en motivaties.

Maar ik kan me herinneren dat de vorige boeken wel ergens naartoe werkten. Bij dit boek voelde dat minder zo. Het boek had wel een finale waar veel personages, en verhaallijnen, samenkwamen, maar een aantal scènes die een emotionele impact op me zouden moeten hebben, hadden dat niet echt. Het was soms ook lastig te volgen waarom personages bepaalde keuzes maakten en bepaalde dingen deden. Ik weet nog niet of ik het volgende deel nog op ga pakken.