Goed en vlot geschreven, maar ik miste iets

Ik ben een enorme fan van deze twee auteurs. Hun boeken weten altijd te verrassen. Toen mij gevraagd werd of ik mee wilde doen aan deze blogtour, zei ik dan ook meteen ja. Deze week was het tijd om te beginnen met lezen.

Ik begon vol enthousiasme. Ik was heel benieuwd wat voor avonturen we zouden beleven, waar we heen zouden gaan, wie we allemaal zouden gaan ontmoeten. Zoals alle boeken van dit auteursduo is het boek vlot geschreven en leest het als een trein. Hoewel ze eigenlijk een compleet sterrenstelsel scheppen, voelt het nergens alsof ze van alles moeten uitleggen. Vaak wordt er al heel snel duidelijk wat er met welk vreemd woord bedoeld wordt.

Maar hoewel het boek dus fijn geschreven is, wist het boek me niet te pakken. Ik weet niet precies waarom. Ik voelde gewoon nooit echt een band met de personages. Het voelde te veel alsof ik vanop een afstand naar dit alles stond te kijken. Het voelde niet alsof ik erbij was, het voelde niet alsof ik de personages echt heel goed kende. Het voelde niet alsof ik deze personages als vrienden ging zien en in mijn hart kon sluiten.

Ik had ook het gevoel alsof er iets miste, maar ik kan niet goed onder woorden brengen wat ik precies miste. Ik vond het concept van de robots leuk, ik vond Bente intrigerend. Maar niet leuk en niet intrigerend genoeg. Ik denk dat ik vooral emotionele impact miste. Ik kan me voorstellen dat die er expres niet in zat. Het zou passen bij de setting en de thematiek. Maar, ik denk wel dat deze serie, want er komen ongetwijfeld nog meer delen, dan niet echt bij me past.