Lezersrecensie
Leuk, maar niet zo emotioneel als ik gehoopt had
Op vrijdag heb ik eigenlijk altijd zin in een wat dunner boek dat ik gewoon even op de heen en terugweg van en naar mijn werk kan lezen. Vandaag viel de keuze op dit boek van Vanessa Garden dat ik tijdens de garagesale van Dutch Venture Publishing gekocht had. Ik had het boek al vaker langs zien komen en als therapeut was ik erg nieuwsgierig naar de emoties in dit boek!
Net zoals bijna alle boeken van Dutch Venture Publishing leest het boek lekker en vlot weg. De vertaling is heel goed gelukt en voelt heel natuurlijk. Maar ik had eigenlijk gehoopt dat het meer zou zijn dan een vlotte, makkelijke read. Ik had gehoopt dat ik tranen met tuiten zou janken, dat ik geraakt zou worden, dat ik spijt zou krijgen dat ik het boek meegenomen had in het openbaar vervoer.
En dat is helaas niet gebeurd.
Hiervoor zijn de emoties van de diverse karakters en hun persoonlijke ontwikkeling net niet goed genoeg uitgewerkt. Eigenlijk gedurende nagenoeg het hele verhaal vertoont Ruby vluchtgedrag. Ze neemt de zorg voor haar broertje op zich, ze laat zich afleiden door haar beste vriend Martin en ze wordt halsoverkop verliefd op de mysterieuze Byron. Maar de voor mij interessante emoties van rouw en woede en verdriet, die worden nauwelijks aangestipt en komen op die momenten daardoor ook niet lekker uit de verf. Ruby heeft een muur opgetrokken om zich heen en helaas mogen wij ook als lezer niet over die muur heen kijken.
Daarnaast heb ik een heel groot issue met het plot. Er wordt door heel veel karakters niet gecommuniceerd, met name naar Ruby toe. Martin, Byron, Madeline, haar vader, haar buurvrouw, de buurman, niemand vertelt daadwerkelijk wat er in hun omgaat en wat ze weten. Op die manier voelen nagenoeg alle relaties, behalve die met haar kleine broertje Jay, als ongefundeerd. En daarnaast voelt het alsof de interessante delen van het plot het boek eigenlijk nooit gehaald hebben.
Het is op zich helemaal geen slecht boek, maar ik had meer verwacht. Ik had eigenlijk vooral meer emotie verwacht. Zowel van Ruby als van de karakters en wereld om haar heen.
Net zoals bijna alle boeken van Dutch Venture Publishing leest het boek lekker en vlot weg. De vertaling is heel goed gelukt en voelt heel natuurlijk. Maar ik had eigenlijk gehoopt dat het meer zou zijn dan een vlotte, makkelijke read. Ik had gehoopt dat ik tranen met tuiten zou janken, dat ik geraakt zou worden, dat ik spijt zou krijgen dat ik het boek meegenomen had in het openbaar vervoer.
En dat is helaas niet gebeurd.
Hiervoor zijn de emoties van de diverse karakters en hun persoonlijke ontwikkeling net niet goed genoeg uitgewerkt. Eigenlijk gedurende nagenoeg het hele verhaal vertoont Ruby vluchtgedrag. Ze neemt de zorg voor haar broertje op zich, ze laat zich afleiden door haar beste vriend Martin en ze wordt halsoverkop verliefd op de mysterieuze Byron. Maar de voor mij interessante emoties van rouw en woede en verdriet, die worden nauwelijks aangestipt en komen op die momenten daardoor ook niet lekker uit de verf. Ruby heeft een muur opgetrokken om zich heen en helaas mogen wij ook als lezer niet over die muur heen kijken.
Daarnaast heb ik een heel groot issue met het plot. Er wordt door heel veel karakters niet gecommuniceerd, met name naar Ruby toe. Martin, Byron, Madeline, haar vader, haar buurvrouw, de buurman, niemand vertelt daadwerkelijk wat er in hun omgaat en wat ze weten. Op die manier voelen nagenoeg alle relaties, behalve die met haar kleine broertje Jay, als ongefundeerd. En daarnaast voelt het alsof de interessante delen van het plot het boek eigenlijk nooit gehaald hebben.
Het is op zich helemaal geen slecht boek, maar ik had meer verwacht. Ik had eigenlijk vooral meer emotie verwacht. Zowel van Ruby als van de karakters en wereld om haar heen.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van annannette
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
