Verrassend sterk en emotioneel

Het overkomt mij wel vaker: Er komt een boek langs dat me om de ene of de andere reden aanspreekt, hoewel ik gewoon weet dat het een boek is dat wel heel goed moet zijn om mij daadwerkelijk te kunnen overtuigen. Liefde & Gelato is zo'n boek, dat ik nog steeds niet heb opgepakt, en Liefde & Geluk was dat dus ook. Dankzij boekwinkel Roojboek in Venray en uitgeverij HarperCollins kreeg ik de kans het te lezen en damn...wat ben ik op een positieve manier verrast en omver geblazen!

Ik had een teenage contemporary romance novel verwacht en ik zal alvast beginnen met te zeggen dat het dat dus gewoon absoluut niet is, wat één van de belangrijkste redenen is dat ik het boek meer kan waarderen dan ik vooraf gedacht en gehoopt had. Het boek gaat vooral over jezelf vinden, de kracht in jezelf ontdekken en aanboren en je eigen fouten kunnen vergeven.

Het boek is geschreven in een heerlijk vlotte schrijfstijl. Het leest ongelooflijk makkelijk en lekker weg en daardoor had ik tijdens mijn reistijd van zeg 1,5 uur al 200 pagina's weggelezen! (De jongens van de NS fietsenstalling moesten nog wel even een paar bladzijdes wachten voor ik mijn fietssleutel op kwam halen. Ik kon gewoon niet stoppen...)

Maar de grootste kracht van het boek zit hem in de personages, die goed zijn uitgewerkt en heel realistisch zijn. Het is onmogelijk om geen band te gaan voelen met Addie, Ian en Rowan tijdens hun trip door Ierland. Elk dragen ze hun eigen rugzak met verdriet mee en langzaamaan gaat die rugzak open voor ons als lezer EN voor elkaar. Daardoor worden ook hun onderlinge banden heel sterk opgebouwd en kan je de vriendschap van de bladzijdes voelen spatten.

Tijdens de laatste 50 pagina's hebben ik de tranen heerlijk over mijn wangen laten stromen. Vooral omdat het zo ongelooflijk mooi, puur, echt en bijzonder was wat er gebeurde en omdat ik het Addie zo ongelooflijk gunde na een heel boek in haar hoofd te hebben gezeten.

Misschien moet ik Liefde & Gelato toch maar eens oppakken.