Een overweldigend goede autobiografische roman

Voor de leesclub van De Boekenreizigers lazen we ‘De regen kwam van binnen’ door Dennis Biesma..

Het autobiografische verhaal gaat over Dennis die geboren werd en opgroeide in een gemeenschap van Jehova Getuigen. We kennen ze allemaal wel, de mensen die bij tijd en wijle aan de deur staan, om je over de Here te vertellen. Respect dat ze dat doen, want ze krijgen wel vaker de deur voor hun neus dichtgeslagen. Maar waar ik minder blij mee was is die bekeringsdrang. Vertel over jouw inzichten, de leer waar jij in gelooft, allemaal oké, maar dwing mij niet dat ook te gaan geloven.
De auteur vertelt over zijn leven binnen en buiten de gemeenschap en over de tweestrijd waarin hij vaak verkeert. Aanvankelijk lijkt het om een warme, hartelijke gemeenschap te gaan maar al gauw zie je barsten, vooral als er mensen zélf gaan nadenken. Met ouder worden gaat Dennis zich vragen stellen en dat wordt niet gewaardeerd, hij krijgt te horen dat familie en vrienden zich van hem zullen afkeren. Een dubbelleven leiden is ook geen optie zo zal blijken en dus moet hij kiezen. De wijze waarop hij dat doet en het proces dat hij moet doorlopen worden erg waarheidsgetrouw beschreven. Het onderwerp is moeilijk, beladen, maar de auteur heeft een vlotte schrijfstijl zonder ooit oppervlakkig te worden. Wat mij vooral opviel was de liefde voor zijn vader, die hem toch heel lang deed twijfelen of hij zou uittreden of niet.
Je begint te lezen en je stopt niet meer. Eens het boek uit is denk je nog dagen na over wat je gelezen hebt. Ga je jezelf existentiële vragen stellen. Iemand die het boek ook las vond dat het bewijs geleverd was dat de religie alles kapot maakt. Daar ben ik het als gelovig mens niet mee eens. Dingen worden kapot gemaakt door de mens die de religie, élke religie, misbruikt, om wat voor reden dan ook
Of je nu gelovig bent of helemaal niet of iets ertussenin, het maakt niet uit. Dit boek is een waardevol document voor ons allemaal. De boodschap dat naar elkaar luisteren, met elkaar in gesprek gaan om van elkaar te leren en niet om elkaar te overtuigen van onze grote gelijk is waardevol, voor eenieder van ons. Een debuut dat kan tellen, ik hoop dat velen het zullen lezen en er iets van meenemen in hun dagelijkse omgang met andersdenkenden van welke origine dan ook.
Als je dat kunt bewerkstelligen in een roman, ben je ongetwijfeld een goede auteur, maar als je dat klaarspeelt met een debuut ben je zonder meer een veelbelovend auteur. Dank je wel, Dennis voor deze prachtige leeservaring die nog zoveel meer was dan alleen ‘maar’ een leeservaring. Heel dikke aanrader, voor iedereen!