Lezersrecensie
Behoorlijk vermoeiend
Het debuut Ter voorbereiding op het volgende leven van Atticus Lish wordt in de Verenigde Staten de hemel ingeprezen. Het won onder andere de PEN/Faulkner Award en werd door de New York Times en Publishers Weekly uitgeroepen tot beste boek van 2014. Toch is het literaire debuut van Lish een hele kluif en te ambitieus om de lezer echt bij de lurven te grijpen.
Lish is zelf vertaler Chinees-Engels. Hij heeft in verschillende fabrieken en fastfoodtenten gewerkt en zat bij het Korps Mariniers. In Ter voorbereiding op het volgende leven is die achtergrond te zien. De illegale, Chinese immigrante Zou Lei en drievoudig veteraan Skinner ontmoeten elkaar. Beiden hebben het zwaar aan de onderkant van de New Yorkse maatschappij. De diepe traumatische wonden van Skinner en het gevecht om te overleven bij Zou Lei brengen de twee bij elkaar, maar een relatie onder zulke omstandigheden lijkt onhaalbaar.
Indrukwekkend leeg
Skinner en Zou Lei zijn beiden intrigerende personages en hun problemen staan symbool voor grote onrust in de Amerikaanse maatschappij, maar hun gevoelens van nutteloosheid en wanhoop leiden tot niets. ‘Zette met zijn duim de veiligheidspal vast. Maar zo’n soort pal had hij niet in zijn hoofd en de gedachten waren met geen mogelijkheid stil te zetten.’ Hierdoor gebeurt er teleurstellend weinig in vijfhonderd pagina’s en wordt het boek langdradig. Dat is misschien juist wat Lish wil benadrukken in zijn politieke debuut, maar plezierig leest het niet.
Punt gemaakt
Het is duidelijk wat de auteur wil zeggen en zijn stijl lijkt bewust gekozen, maar deze overtuigt niet en leidt af. De spreektaal waarin geschreven wordt, draagt zeker bij aan het sfeerbeeld van de ellende, maar leest niet prettig. Lish schrijft sommige passages zo rauw dat de stijl zelfs afleidt. Het boek loopt daarnaast over van de details en metaforen. Bovendien wordt er nergens gebruikgemaakt van aanhalingstekens en worden personages zelden bij hun naam genoemd. Het is telkens weer gokken wie wat aan het doen is en of diegene nu hardop loopt te raaskallen of zijn zonden slechts aan het overdenken is. Behoorlijk vermoeiend.
[Deze recensie verscheen eerder (2015) op CLEEFT]
Lish is zelf vertaler Chinees-Engels. Hij heeft in verschillende fabrieken en fastfoodtenten gewerkt en zat bij het Korps Mariniers. In Ter voorbereiding op het volgende leven is die achtergrond te zien. De illegale, Chinese immigrante Zou Lei en drievoudig veteraan Skinner ontmoeten elkaar. Beiden hebben het zwaar aan de onderkant van de New Yorkse maatschappij. De diepe traumatische wonden van Skinner en het gevecht om te overleven bij Zou Lei brengen de twee bij elkaar, maar een relatie onder zulke omstandigheden lijkt onhaalbaar.
Indrukwekkend leeg
Skinner en Zou Lei zijn beiden intrigerende personages en hun problemen staan symbool voor grote onrust in de Amerikaanse maatschappij, maar hun gevoelens van nutteloosheid en wanhoop leiden tot niets. ‘Zette met zijn duim de veiligheidspal vast. Maar zo’n soort pal had hij niet in zijn hoofd en de gedachten waren met geen mogelijkheid stil te zetten.’ Hierdoor gebeurt er teleurstellend weinig in vijfhonderd pagina’s en wordt het boek langdradig. Dat is misschien juist wat Lish wil benadrukken in zijn politieke debuut, maar plezierig leest het niet.
Punt gemaakt
Het is duidelijk wat de auteur wil zeggen en zijn stijl lijkt bewust gekozen, maar deze overtuigt niet en leidt af. De spreektaal waarin geschreven wordt, draagt zeker bij aan het sfeerbeeld van de ellende, maar leest niet prettig. Lish schrijft sommige passages zo rauw dat de stijl zelfs afleidt. Het boek loopt daarnaast over van de details en metaforen. Bovendien wordt er nergens gebruikgemaakt van aanhalingstekens en worden personages zelden bij hun naam genoemd. Het is telkens weer gokken wie wat aan het doen is en of diegene nu hardop loopt te raaskallen of zijn zonden slechts aan het overdenken is. Behoorlijk vermoeiend.
[Deze recensie verscheen eerder (2015) op CLEEFT]
1
Reageer op deze recensie
