Fantasievol verhaal met een sterk einde en veel romantiek

In Scharlakenrode magie van Young Adult-bestsellerauteur Cassandra Clare worden de avonturen opgetekend die Alec Lightwood en Magnus Bane beleven tijdens een gezamenlijke vakantie. Wat de tijdlijn betreft laat dit boek zich plaatsen tussen de twee trilogieën in die met elkaar de oorspronkelijke ‘Kronieken van de Onderwereld’-serie vormen over de Schaduwjagers. In Stad van Gevallen Engelen wordt deze vakantie al genoemd, met de bedoeling dat de auteur er later op terug zou kunnen komen. Dankzij de aandacht die er nu is voor LHBTI-onderwerpen voelt de tijd rijp om Alec en Magnus een eigen trilogie te geven waarin de relatie tussen deze twee niet langer op de achtergrond hoeft te blijven. Scharlakenrode magie is het eerste deel van de ‘Vloeken uit het verleden’-serie, dat Clare samen schrijft met auteur Wesley Chu en dat opnieuw prima is vertaald door Lia Belt.

Om elkaar beter te leren kennen, neemt Magnus Alec mee op wat hopelijk een romantische vakantie zal gaan worden. Tijdens hun eerste stop in Parijs gaat het al mis wanneer Tessa Gray hen opzoekt met verontrustend nieuws. Magnus richtte ooit een sekte op en hoewel het als grap bedoeld was, is De Scharlaken Hand inmiddels uitgegroeid tot een gewelddadige demon-aanbiddende cultus. Magnus zal op zoek moeten naar de leiders en verloren herinneringen terughalen om zijn naam te zuiveren. Het is maar de vraag of zijn prille relatie met Alec bestand zal zijn tegen zijn geheimen uit het verleden.

Na series als ‘De duistere machten’ en ‘De helse creaties’ bewandelt Clare met ‘Vloeken uit het verleden’ wederom een zijpad in haar altijd maar groeiende Shadowhunters universum. Magnus en Alec zijn populaire personages en een boek waarin de relatie tussen deze helden uitgediept wordt, zal ongetwijfeld weer garant staan voor hoge verkoopcijfers. Toch is Scharlakenrode magie niet Clares beste boek, alleen al vanwege het feit dat er niets nieuws wordt toegevoegd. Aangezien dit verhaal zich afspeelt binnen de originele serie, is al bekend hoe de relatie tussen Magnus en Alec zich ontwikkelt. De trouwe lezer zal daar dus geen verrassingen aantreffen. Het verhaal zelf mist zo nu en dan vaart doordat tussen alle gebeurtenissen door regelmatig wordt stilgestaan bij de romantiek tussen Magnus en Alec. De manier van schrijven is daardoor soms zoetsappig.

‘Hij was nog niet klaar voor de dood, maar als die vandaag kwam, zou hij hem tegemoet treden met opgeheven hoofd en Alexander Lightwoods naam op zijn lippen.’

Het perspectief wisselt tussen Magnus en Alec, wat de auteurs de gelegenheid biedt om de lezer meer inzicht te geven in de gevoelswereld van beide hoofdpersonen. Deze gevoelens draaien, zoals verwacht, voornamelijk om de ander. Het verhaal zelf is niet overal even boeiend; met name het middenstuk verloopt kabbelend. Naar het einde toe loopt het tempo ineens op en wordt het spannend, hierin is dan toch weer duidelijk te zien tot welk goed schrijfwerk Clare in staat is. Dit eerste deel sluit af met een mooie cliffhanger, die zelfs de doorgewinterde fan verbaasd zal doen staan. Het verhaal op zich bevat niet al te veel verwijzingen naar eerdere series, waardoor dit boek ook geschikt is voor diegenen die niet het complete werk van Cassandra Clare hebben gelezen.   Scharlakenrode magie heeft voor de echte fan niet zoveel toe te voegen, voor alle andere lezers is het een fantasievol verhaal met een spannende climax en een flinke dosis romantiek.