Imponerend

Van Elle Dolores En France
de autobiografische thriller "Duivelskind" mogen ontvangen. Deze autobiografische thriller is uitgegeven door Willems uitgevers.
Op de cover zie je een klein meisje, in de schemer, met een aapje in haar hand.
De schrijfstijl is heerlijk. Dat komt omdat het in de ik-vorm geschreven is. Het is of jij het meisje bent en alles ervaart. Het boek is zo spannend dat ik het niet naast me neer kon leggen.

Ik lig in de couveuse, met allemaal draden, slangetjes etc. Dag en nacht branden er lichten.
Mijn vader komt me elke dag bezoeken. Mijn moeder in het verhaal "ze" genoemd zie ik bijna nooit. Na een aantal weken, als ik op ben, mag ik naar huis.
Ik ben bang voor de uitstraling van haar blik. Als ik één jaar word krijg ik in verband met aangeboren darmproblemen geen taart maar rijst. Later wordt mijn zusje geboren, door iedereen "Zus" genoemd. Daar gaat ze heel anders mee om. Tegen mijn Zusje is ze lief, ze slaat haar niet, noemt haar geen duivelskind en later geen heks. Mijn zusje krijgt cola, koekjes en chips en ik krijg krijg nooit iets van dat. Ik merk als ik ouder word dat ik er niet meer tegen kan. Ze controleert mij op alles, hoe laat ik thuis ben van school, de turn- en scoutingclub. Ze kiest mijn school uit en met wie ik omga.
Ik voel me een gevangene in mijn eigen gezin en huis. Ik ga onderzoeken wat er voor mogelijkheden zijn. Die vind ik uiteindelijk.

De plots vind ik dramatisch. De reden is omdat het een autobiografische thriller is. De thriller is een aanrader, want weten wij wat achter elke huisdeur gebeurt? Ik denk meer dan we weten en dat het vaker voorkomt dan wij weten.