Lezersrecensie
Indrukwekkend en emotioneel
Van Uitgeverij de Brouwerij | Brainbooks het intense boek: "Waanzin en Sneeuw", een avond achter gesloten deuren, mogen ontvangen. De auteur is Willem Keizer.
De cover geeft de indruk van het boek en de titel. Je ziet iemand op een fiets een mond in rijden met daarna huizen en tuinen met sneeuw bedekt.
De schrijfstijl is fijn. Elk hoofdstuk is een intense ervaring.
Jesse is een psychiatrische verpleegkundige. Zijn vriendin heeft net de relatie verbroken. Jesse heeft avonddienst en fietst in de sneeuw naar de psychiatrische inrichting.
Jesse werkt op een afdeling waar twintig psychiatrische patiënten gedwongen verblijven in twee vleugels.
Eerst vindt de overdracht plaats. Wat is de toestand van patiënten, welke medicatie moet er gegeven worden. En wie welke patiënten krijgt aangewezen. Vijf patiënten per psychiatrische verpleegkundige.
Er verblijven daar patiënten met onder andere grootheidswaanzin, schizofrenie en waandenkbeelden.
Als je je goed gedraagt krijg je een privelege. Je mag dan alleen een uurtje weg. Soms moeten patiënten dwangmedicatie worden gegeven of in een separeercel worden geplaatst. Dit gaat niet gemakkelijk. Regelmatig gaat er een alarm af en dan komen andere verpleegkundige helpen van andere afdelingen.
De psychiatrische verpleegkundige zijn onder bezet en slecht betaald.
De avond dat Jesse werkt blijft het door sneeuwen. Regelmatig gaat Jesse even naar buiten om stoom af te blazen. Zijn er ruzies in de huiskamer, lopen er patiënten rond die naar huis willen, patiënten die denken dat hun grondrechten worden geschonden etc. Iedere psychiatrisch verpleegkundige moet voordat hun dienst erop zit ook weer een overdracht schrijven. Jesse gaat later dan dat zijn avonddienst afgelopen is naar huis via de kroeg. Dit omdat hij er niet aan toegekomen is de overdracht te schrijven in verband met de drukte, zoals altijd, op de afdeling.
Dit boek is echt een aanrader. Als je dit boek leest hoe het gaat in de psychiatrische inrichtingen denk ik ook aan andere zorginstellingen. Voornamelijk voor de zorgverleners die daar werken. Zoals voor patiënten met dementie, Korsakov, verstandelijk gehandicapten etc. Wat voor invloed heeft het op hun leven als ze zoveel emoties meemaken op hun werk?
De cover geeft de indruk van het boek en de titel. Je ziet iemand op een fiets een mond in rijden met daarna huizen en tuinen met sneeuw bedekt.
De schrijfstijl is fijn. Elk hoofdstuk is een intense ervaring.
Jesse is een psychiatrische verpleegkundige. Zijn vriendin heeft net de relatie verbroken. Jesse heeft avonddienst en fietst in de sneeuw naar de psychiatrische inrichting.
Jesse werkt op een afdeling waar twintig psychiatrische patiënten gedwongen verblijven in twee vleugels.
Eerst vindt de overdracht plaats. Wat is de toestand van patiënten, welke medicatie moet er gegeven worden. En wie welke patiënten krijgt aangewezen. Vijf patiënten per psychiatrische verpleegkundige.
Er verblijven daar patiënten met onder andere grootheidswaanzin, schizofrenie en waandenkbeelden.
Als je je goed gedraagt krijg je een privelege. Je mag dan alleen een uurtje weg. Soms moeten patiënten dwangmedicatie worden gegeven of in een separeercel worden geplaatst. Dit gaat niet gemakkelijk. Regelmatig gaat er een alarm af en dan komen andere verpleegkundige helpen van andere afdelingen.
De psychiatrische verpleegkundige zijn onder bezet en slecht betaald.
De avond dat Jesse werkt blijft het door sneeuwen. Regelmatig gaat Jesse even naar buiten om stoom af te blazen. Zijn er ruzies in de huiskamer, lopen er patiënten rond die naar huis willen, patiënten die denken dat hun grondrechten worden geschonden etc. Iedere psychiatrisch verpleegkundige moet voordat hun dienst erop zit ook weer een overdracht schrijven. Jesse gaat later dan dat zijn avonddienst afgelopen is naar huis via de kroeg. Dit omdat hij er niet aan toegekomen is de overdracht te schrijven in verband met de drukte, zoals altijd, op de afdeling.
Dit boek is echt een aanrader. Als je dit boek leest hoe het gaat in de psychiatrische inrichtingen denk ik ook aan andere zorginstellingen. Voornamelijk voor de zorgverleners die daar werken. Zoals voor patiënten met dementie, Korsakov, verstandelijk gehandicapten etc. Wat voor invloed heeft het op hun leven als ze zoveel emoties meemaken op hun werk?
1
Reageer op deze recensie
