Lezersrecensie
"De uitweg" zorgt voor beklemmende momenten, alsof je in een escaperoom bent beland!
Ilona van Hilst (1961) was jarenlang werkzaam in de IT. Enkele jaren geleden besloot ze zich volledig op het schrijven toe te leggen. De avonturenroman De uitweg is haar vierde boek
De 3 spannende verhaallijnen zoekende naar een uitweg zijn mooie elementen
De cover vind ik wat sober, niet echt een blikvanger. Het boek zou niet opvallen als ik bij mijn lokale boekhandel zou zijn. Het verhaal op de flap maakt wel erg nieuwsgierig, wat geeft het boek?
Marcia en Chris zijn beide antropoloog. Vanwege de drukke dagen besloten zij te vertrekken en een B&B te beginnen op Lanzarote. In de vertelperspectief van de 3e persoon lezen we 3 verhaallijnen. Per hoofdstuk wisselt het verhaal. Zo gaat Marcia, getrouwd met Chris, naar een belangrijke lezing in Leipzig, Duitsland. Ze is antropoloog en doet belangrijk werk. Daardoor is ze vaak van huis, zoals nu. Eenmaal in Leipzig, verloopt de geplande afspraak anders. Ze ontmoet haar ex-collega's. De champagne vloeit rijkelijk en moet dienst doen, als en soort plakmiddel voor snode plannen. Wat opvalt aan deze verhaallijn, is dat dit een boek op zich zou kunnen zijn. Spionage, nieuwe wereldlijke ontdekkingen en misleiding geven voer voor een eigen geheel. Het is wat veel allemaal en gaat diep qua materie.
Chris op zijn beurt ontvangt een vriendengroep op Lanzarote, waar hij en Marcia hun B&B hebben. De groepsleden hebben kids van 6 jaar. Tenminste Bartje is 6. De kids blijven onder de hoede van opa Vlieg. Hij past graag op ze. Dat moet lukken. Tom, oftewel Opa Vlieg, biedt de ouders van hun kroost een "uitweg" voor een fijn weekje weg. Geen spanning, geen stress. Gewoon zen.
Zodra de groep gearriveerd is op het eiland, laat Chris graag het huis zien. Ze hebben allen er reuze zin in, maar de sfeer veranderd als de stroom uitvalt en ze opgesloten blijken te zitten. Allen zoeken ze een uitweg, zo blijkt. Is die er wel?
Veel personages om te volgen
Naast de 3 verhaallijnen zijn er veel personages die je moet volgen. Soms iets teveel van het goede. Welke ouder hoort er nu bij wie en welk kind? Lastig, lastig. De groep kinderen die peuters worden genoemd, zijn eigenlijk kleuters van 6 jaar. Dat is een geheel ander level qua kids die al best zelfstandig zijn. Wel zo fijn voor opa. Opa Vlieg neemt ook een uit(weg)je met de kids. Erg leuk gedaan.
Om nu aan te wijzen wie de hoofdpersoon is in deze spannende roman is een lastige. Een echte misdaadroman of thriller is het niet. Een psychologische thriller zou goed passen. Wel is duidelijk dat er in elke verhaallijn een spannende psychologisch element verscholen zit. Er wordt flink gemanipuleerd met alle gevolgen van dien. Het brein hierachter komt uit onverwachte hoek.
De spanning wordt mooi opgebouwd. Als Marcia weg rijdt is er slecht weer op komst. De gasten zitten dan in het vliegtuig, op weg naar Chris. Bij aankomst gaat het weer helemaal los. De rondleiding wordt wat spookachtig.. en dan gaat het licht uit en zit je als lezer gelijk rechtop. Allerlei scenario's vliegen in je lezersbrein voorbij. Hoe gaan ze dit aanvliegen? Waarom gebeurd er dit en dat? Een beklemmend gevoel daalt neer. Dat is mooi gedaan van de auteur, om de lezers te laten meedenken, terwijl het kippenvel omhoog kruipt. De spanning wisselt in het Chris-verhaal, tot een explosie aan het einde. In het Marcia-gedeelte volgt een koude douche, als een persoon uit het verleden voor haar neus staat. Manipulatie en intriges volgen ook in dit lijntje. Als opa Vlieg er nog een schepje bovenop doet, door een raar telefoontje te plegen is het feest compleet. En zit iedereen in de knel en in rats. Bepaalde inzichten komen boven, want ja.. komen ze daar nog wel uit?
Conclusie
De uitweg is zeer divers en moeilijk aan een genre-naam te hangen. Is het een thriller? Past het daarin? Ik vind psychologische thriller wel een mooie. Heel spannend is het in ieder geval, de auteur weet dit goed over te brengen. Qua materie vond ik het wat veel. Het Marcia-deel zou een geheel eigen boek kunnen zijn. Was ik nu opeens in het "zwanenboek" van A.F.Th. van der Heijden beland? Het zou zomaar kunnen. Wat de verhalen verbindt is de psychologie, de misleiding en spelletjes die gespeeld worden om het doel te bereiken. Er is niet echt 1 hoofdpersonage, eigenlijk zijn het er drie. Per gedeelte is er 1 karakter die centraal staat.
De boodschap van dit psychologisch spel is met name: "Wees lief voor elkaar en geniet zolang het kan". Alle 3 de hoofdkarakters komen tot dit besef, en dat is mooi gedaan.
Waardering 3,5
Ik heb genoten en soms verschenen er wat vraagtekens tijdens het lezen. Het verhaal zat goed in elkaar, maar was als een harmonica zo uitgebreid dat je je als lezer af ging vragen, hoe zat dit dan? en dat? Elk deel kon een apart boek voorstellen en mooi dat deze delen dan uiteindelijk bij elkaar kwamen.
Hartelijke groeten, Annette Overvoorde
Birdy's Boeken, https://birdysboeken.blogspot.com/2020/10/ilona-van-hilst-de-uitweg.html
De 3 spannende verhaallijnen zoekende naar een uitweg zijn mooie elementen
De cover vind ik wat sober, niet echt een blikvanger. Het boek zou niet opvallen als ik bij mijn lokale boekhandel zou zijn. Het verhaal op de flap maakt wel erg nieuwsgierig, wat geeft het boek?
Marcia en Chris zijn beide antropoloog. Vanwege de drukke dagen besloten zij te vertrekken en een B&B te beginnen op Lanzarote. In de vertelperspectief van de 3e persoon lezen we 3 verhaallijnen. Per hoofdstuk wisselt het verhaal. Zo gaat Marcia, getrouwd met Chris, naar een belangrijke lezing in Leipzig, Duitsland. Ze is antropoloog en doet belangrijk werk. Daardoor is ze vaak van huis, zoals nu. Eenmaal in Leipzig, verloopt de geplande afspraak anders. Ze ontmoet haar ex-collega's. De champagne vloeit rijkelijk en moet dienst doen, als en soort plakmiddel voor snode plannen. Wat opvalt aan deze verhaallijn, is dat dit een boek op zich zou kunnen zijn. Spionage, nieuwe wereldlijke ontdekkingen en misleiding geven voer voor een eigen geheel. Het is wat veel allemaal en gaat diep qua materie.
Chris op zijn beurt ontvangt een vriendengroep op Lanzarote, waar hij en Marcia hun B&B hebben. De groepsleden hebben kids van 6 jaar. Tenminste Bartje is 6. De kids blijven onder de hoede van opa Vlieg. Hij past graag op ze. Dat moet lukken. Tom, oftewel Opa Vlieg, biedt de ouders van hun kroost een "uitweg" voor een fijn weekje weg. Geen spanning, geen stress. Gewoon zen.
Zodra de groep gearriveerd is op het eiland, laat Chris graag het huis zien. Ze hebben allen er reuze zin in, maar de sfeer veranderd als de stroom uitvalt en ze opgesloten blijken te zitten. Allen zoeken ze een uitweg, zo blijkt. Is die er wel?
Veel personages om te volgen
Naast de 3 verhaallijnen zijn er veel personages die je moet volgen. Soms iets teveel van het goede. Welke ouder hoort er nu bij wie en welk kind? Lastig, lastig. De groep kinderen die peuters worden genoemd, zijn eigenlijk kleuters van 6 jaar. Dat is een geheel ander level qua kids die al best zelfstandig zijn. Wel zo fijn voor opa. Opa Vlieg neemt ook een uit(weg)je met de kids. Erg leuk gedaan.
Om nu aan te wijzen wie de hoofdpersoon is in deze spannende roman is een lastige. Een echte misdaadroman of thriller is het niet. Een psychologische thriller zou goed passen. Wel is duidelijk dat er in elke verhaallijn een spannende psychologisch element verscholen zit. Er wordt flink gemanipuleerd met alle gevolgen van dien. Het brein hierachter komt uit onverwachte hoek.
De spanning wordt mooi opgebouwd. Als Marcia weg rijdt is er slecht weer op komst. De gasten zitten dan in het vliegtuig, op weg naar Chris. Bij aankomst gaat het weer helemaal los. De rondleiding wordt wat spookachtig.. en dan gaat het licht uit en zit je als lezer gelijk rechtop. Allerlei scenario's vliegen in je lezersbrein voorbij. Hoe gaan ze dit aanvliegen? Waarom gebeurd er dit en dat? Een beklemmend gevoel daalt neer. Dat is mooi gedaan van de auteur, om de lezers te laten meedenken, terwijl het kippenvel omhoog kruipt. De spanning wisselt in het Chris-verhaal, tot een explosie aan het einde. In het Marcia-gedeelte volgt een koude douche, als een persoon uit het verleden voor haar neus staat. Manipulatie en intriges volgen ook in dit lijntje. Als opa Vlieg er nog een schepje bovenop doet, door een raar telefoontje te plegen is het feest compleet. En zit iedereen in de knel en in rats. Bepaalde inzichten komen boven, want ja.. komen ze daar nog wel uit?
Conclusie
De uitweg is zeer divers en moeilijk aan een genre-naam te hangen. Is het een thriller? Past het daarin? Ik vind psychologische thriller wel een mooie. Heel spannend is het in ieder geval, de auteur weet dit goed over te brengen. Qua materie vond ik het wat veel. Het Marcia-deel zou een geheel eigen boek kunnen zijn. Was ik nu opeens in het "zwanenboek" van A.F.Th. van der Heijden beland? Het zou zomaar kunnen. Wat de verhalen verbindt is de psychologie, de misleiding en spelletjes die gespeeld worden om het doel te bereiken. Er is niet echt 1 hoofdpersonage, eigenlijk zijn het er drie. Per gedeelte is er 1 karakter die centraal staat.
De boodschap van dit psychologisch spel is met name: "Wees lief voor elkaar en geniet zolang het kan". Alle 3 de hoofdkarakters komen tot dit besef, en dat is mooi gedaan.
Waardering 3,5
Ik heb genoten en soms verschenen er wat vraagtekens tijdens het lezen. Het verhaal zat goed in elkaar, maar was als een harmonica zo uitgebreid dat je je als lezer af ging vragen, hoe zat dit dan? en dat? Elk deel kon een apart boek voorstellen en mooi dat deze delen dan uiteindelijk bij elkaar kwamen.
Hartelijke groeten, Annette Overvoorde
Birdy's Boeken, https://birdysboeken.blogspot.com/2020/10/ilona-van-hilst-de-uitweg.html
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Annette Overvoorde
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
