De fluisteraar van Père Lachaise

“Wees welkom gij stervelingen, heden ik morgen gij” .
Met deze spreuk begint dit boek geschreven door Lars de Brabander.

Het verhaal speelt zich grotendeels af op de begraafplaats in de 19e eeuw en begint met de spectaculaire dood van Eléonore Lenorman een bekende helderziende. Vanaf het begin was ik geboeid door de beeldende taal waarmee het ongeval dat mademoiselle Lenorman overkwam werd beschreven en wilde graag doorlezen.

Alphonse de Montadour is een “zwerver” die op de begraafplaats woont. Hij heeft een avontuurlijk leven geleid, een grote liefde gehad, de dood in de ogen gezien en een fortuin vergaard. Het was een man die alles uit het leven haalde, overal in geïnteresseerd was en iedere keer een ander beroep uitoefende van kunstenaar tot botanicus van lijkschouwer tot parfumeur.
“Om het maximale uit je leven te trekken, moet je op het randje leven” had hij gezegd.

Na vele omzwervingen met zijn zeilboot besluit hij zich terug te trekken uit het openbare leven en vindt zijn plek op de begraafplaats, die een stad op zich is met al zijn wijken met straten waaraan kleine en grote huisjes staan omgeven door bomen en struiken, en hier en daar een standbeeld.
De bewoners lijken afwezig, maar dat is slechts schijn. Alphonse heeft een gave, hij fluistert met de bewoners.
Terwijl in de stad een revolutie gaande is, is ook op de begraafplaats een revolutie gaande olv Eleonore die vinden dat het afgelopen moet zijn met het spiritisme en het oproepen van de doden.

Het is een boek over leven en dood, liefde en vriendschap en het verlies daarvan. Rijkdom en tevreden zijn met niets en ook geheimen, want die heeft Alphonse en daarvoor moet je het boek uit lezen.

Ik googelde op Alphonse de Montadour en vond een interview met de auteur op: www.fredbaggen.nl onder literatoren/nadenkertje
Het interview vindt plaats op de begraafplaats Père-Lachaise.
Ze sluiten zich in brengen de nacht door in een graftombe.
Fictie of Non-fictie??