Lezersrecensie
we kijken naar het verleden om ervan te leren, niet om er te leven
UITZICHT
Dit het tweede deel in de Norah-serie en is geschreven door Elje van Turennout, die in november 2022 debuteerde met de psychologische roman Lichter, dat goede recensies kreeg op Hebban.
De proloog doet de rillingen over je rug lopen, iemand ligt daar gewond en je weet niet wie het is of wat er gebeurd is, maar het maakt je wel nieuwsgierig naar het vervolg.
Nadat Norah, in het vorige boek, aan buurman Marc haar verhaal heeft verteld ontstaat er een voorzichtige toenadering. Norah die rouwt om het verlies van haar goede vriend Ron, is nog niet toe aan een nieuwe relatie en Marc heeft, toen hij zeventien was, iets vreselijks meegemaakt waar hij nooit over heeft kunnen praten. Het trauma bepaalt zijn leven.
Het is een ongelooflijk mooi verhaal over een ontluikende liefde tussen twee mensen die ieder worstelen met hun verleden.
Citaat:
“vandaag is weer zo’n dag. Zo’n dag dat het niet lukt. Ik heb mij nooit gerealiseerd dat rouwen zo hard werken is. Ieder stukje dat ik heb verloren moet op een of andere manier opnieuw langskomen. Ik moet het bekijken, voelen, erkennen ervan houden en dan met opeengeklemde kaken loslaten tot ik alles in mijn handen heb gehad. Dat dacht ik. Maar toen ontdekte ik dat ieder stukje in een ander seizoen opnieuw langskomt, in een andere omgeving of andere stemming, of bij andere mensen”.
Norah kan geen relatie aangaan met Marc wanneer er geheimen zijn: “kan ik niet gewoon vrienden zijn met een gewone man? Zonder loodzware rugtas en verborgen geheimen? Ik wil geen geheimen meer, weggestopt in donkere hoeken die het licht niet kunnen zien.” Ze heeft daar al genoeg ervaring mee gehad.
Marc schaamt zich ook voor zijn afkomst en denkt dat hij niet voldoet aan het verwachtingspatroon van zijn ouders, de relatie tussen hen is ook niet goed omdat Marc niet praat.
Zijn vader zegt tegen Norah : “het is eigenlijk nooit eenvoudig tussen mensen als ze elkaar niet spreken. Niet ècht spreken”.
Het is een goed opgebouwd verhaal, leest vlot en stukje bij beetje kom je erachter wat er is gebeurd.
De impact van een traumatische gebeurtenis en de gevolgen die dat bij het aangaan van een relatie heeft, is door de auteur in mooie zinnen, soms poëtisch verwoordt . Ik leefde helemaal mee met die twee personen, die met hun gevoelens worstelden en vooral op het einde moest ik een traan wegpinken. Opnieuw heeft Elje het gepresteerd een psychologische roman te schrijven die nog lang blijft nazinderen.
Achterin het boek staat een mooi gedicht van Dietrich Bonhoeffer.
Hier de eerste strofe :
Von guten Machten treu und still umgeben,
Behütet und getröstet wunderbar,
So will ich diese Tage mit euch leben
Und mit euch gehen in eins neuen Jahr
Dietrich Bonhoeffer 1906—1945
Dit boek is uitgegeven bij www.uitgeverij-hartklopper.nl
Omslagontwerp: Zinnenprikkelend
Vormgeving binnenwerk: Artgen
Aantal bladzijden: 324
Oktober 2023
Dit het tweede deel in de Norah-serie en is geschreven door Elje van Turennout, die in november 2022 debuteerde met de psychologische roman Lichter, dat goede recensies kreeg op Hebban.
De proloog doet de rillingen over je rug lopen, iemand ligt daar gewond en je weet niet wie het is of wat er gebeurd is, maar het maakt je wel nieuwsgierig naar het vervolg.
Nadat Norah, in het vorige boek, aan buurman Marc haar verhaal heeft verteld ontstaat er een voorzichtige toenadering. Norah die rouwt om het verlies van haar goede vriend Ron, is nog niet toe aan een nieuwe relatie en Marc heeft, toen hij zeventien was, iets vreselijks meegemaakt waar hij nooit over heeft kunnen praten. Het trauma bepaalt zijn leven.
Het is een ongelooflijk mooi verhaal over een ontluikende liefde tussen twee mensen die ieder worstelen met hun verleden.
Citaat:
“vandaag is weer zo’n dag. Zo’n dag dat het niet lukt. Ik heb mij nooit gerealiseerd dat rouwen zo hard werken is. Ieder stukje dat ik heb verloren moet op een of andere manier opnieuw langskomen. Ik moet het bekijken, voelen, erkennen ervan houden en dan met opeengeklemde kaken loslaten tot ik alles in mijn handen heb gehad. Dat dacht ik. Maar toen ontdekte ik dat ieder stukje in een ander seizoen opnieuw langskomt, in een andere omgeving of andere stemming, of bij andere mensen”.
Norah kan geen relatie aangaan met Marc wanneer er geheimen zijn: “kan ik niet gewoon vrienden zijn met een gewone man? Zonder loodzware rugtas en verborgen geheimen? Ik wil geen geheimen meer, weggestopt in donkere hoeken die het licht niet kunnen zien.” Ze heeft daar al genoeg ervaring mee gehad.
Marc schaamt zich ook voor zijn afkomst en denkt dat hij niet voldoet aan het verwachtingspatroon van zijn ouders, de relatie tussen hen is ook niet goed omdat Marc niet praat.
Zijn vader zegt tegen Norah : “het is eigenlijk nooit eenvoudig tussen mensen als ze elkaar niet spreken. Niet ècht spreken”.
Het is een goed opgebouwd verhaal, leest vlot en stukje bij beetje kom je erachter wat er is gebeurd.
De impact van een traumatische gebeurtenis en de gevolgen die dat bij het aangaan van een relatie heeft, is door de auteur in mooie zinnen, soms poëtisch verwoordt . Ik leefde helemaal mee met die twee personen, die met hun gevoelens worstelden en vooral op het einde moest ik een traan wegpinken. Opnieuw heeft Elje het gepresteerd een psychologische roman te schrijven die nog lang blijft nazinderen.
Achterin het boek staat een mooi gedicht van Dietrich Bonhoeffer.
Hier de eerste strofe :
Von guten Machten treu und still umgeben,
Behütet und getröstet wunderbar,
So will ich diese Tage mit euch leben
Und mit euch gehen in eins neuen Jahr
Dietrich Bonhoeffer 1906—1945
Dit boek is uitgegeven bij www.uitgeverij-hartklopper.nl
Omslagontwerp: Zinnenprikkelend
Vormgeving binnenwerk: Artgen
Aantal bladzijden: 324
Oktober 2023
1
Reageer op deze recensie
