Lezersrecensie
Leven met jezelf
Sal van Xander Jongejan vertelt het verhaal van de 103-jarige Sal Benjamin. De lezer maakt kennis met Sal tegen de achtergrond van zijn in verval rakende huisje en krijgt een inkijkje in zijn dagelijkse leven en zijn gewoontes.
Hij leidt een rustig leven. Hij is veel alleen en vult zijn dagen met luisteren naar de buizenradio en zijn zorg voor de vogels in Sals overwoekerde tuin. De vogels in zijn tuin vormen dagelijks een bron van vreugde en vermaak.
Vast onderdeel van Sals week is zijn wekelijkse bezoek aan de bovenburen, waarbij de bovenburen en Sal samen zwijgen. Gennen, de huishoudelijke hulp die geregeld langskomt, is Sals enige andere contact met de buitenwereld. Zodra er een band dreigt te ontstaan tussen Sal en de hulp, dan zorgde Sal ervoor dat de hulp werd vervangen. Bij Gennen lukt dit hem echter niet.
Sal heeft veel tijd om na te denken, maar door zoveel mogelijk op te gaan in zijn dagelijkse bezigheden lijkt hij dit zo min mogelijk te willen doen. Door het sparen van de minuten in een kasboek houdt Sal van bijna alles bij hoeveel tijd de betreffende (dagelijkse) handeling hem kost. In deze beschrijvingen kwam duidelijk naar voren dat er in Sals leven in lange tijd weinig is gebeurd.
Een door Sal niet gewenst en gewaardeerd bezoek van een ver familielid die probeert de familiestamboom uit te breiden, zorgt ervoor dat de lezer wordt meegenomen in de ontdekking van welke beslissing Sal op jonge leeftijd onder hele moeilijke omstandigheden heeft genomen ("in korte tijd veel") en met welke gevolgen hij probeert te leven. Dit bezoek is de start van een reeks gebeurtenissen die eindigen in een misschien wel onvermijdelijke afloop.
In Sal wordt de lezer getrakteerd op mooie bijna poëtische en filosofische zinnen. Een mooie zin / opmerking in het levensverhaal van Sal, maar misschien ook zeker wel voor de lezer: "Onze allergrootste opgave is om met onszelf te kunnen leven." (pagina 118)
De schrijfstijl is zeer beeldend. De beschrijvingen van het huis van Sal en de dingen die hij doet zijn bijna filmisch beschreven: je kunt als lezer bijna horen, zien, voelen, ruiken en proeven wat Sal ervaart. De mooie zinnen en gedetailleerde beschrijvingen waren van toegevoegde waarde. De lezer wordt meegenomen in het vertraagde tempo van leven van de 103-jarige Sal. Hierdoor komt Sal al na enkele bladzijden te hebben gelezen voor de lezer echt tot leven.
Mijn verwachtingen vooraf om enerzijds te lezen over het dagelijks leven van iemand van ruim honderd jaar, maar anderzijds dat ook onthuld zou worden welke beslissing Sal tachtig jaar geleden genomen heeft en welk effect dat nog altijd op hem zou hebben zijn volledig ingelost. De beeldende, filmische beschrijvingen van Sals dagelijks leven vond ik prachtig en deze hebben mijn verwachtingen ruimschoots overtroffen.
Plot: 5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Originaliteit: 5
Psychologie: 4
Ik geef ‘Sal’ van Xander Jongejan 5 sterren.
Hij leidt een rustig leven. Hij is veel alleen en vult zijn dagen met luisteren naar de buizenradio en zijn zorg voor de vogels in Sals overwoekerde tuin. De vogels in zijn tuin vormen dagelijks een bron van vreugde en vermaak.
Vast onderdeel van Sals week is zijn wekelijkse bezoek aan de bovenburen, waarbij de bovenburen en Sal samen zwijgen. Gennen, de huishoudelijke hulp die geregeld langskomt, is Sals enige andere contact met de buitenwereld. Zodra er een band dreigt te ontstaan tussen Sal en de hulp, dan zorgde Sal ervoor dat de hulp werd vervangen. Bij Gennen lukt dit hem echter niet.
Sal heeft veel tijd om na te denken, maar door zoveel mogelijk op te gaan in zijn dagelijkse bezigheden lijkt hij dit zo min mogelijk te willen doen. Door het sparen van de minuten in een kasboek houdt Sal van bijna alles bij hoeveel tijd de betreffende (dagelijkse) handeling hem kost. In deze beschrijvingen kwam duidelijk naar voren dat er in Sals leven in lange tijd weinig is gebeurd.
Een door Sal niet gewenst en gewaardeerd bezoek van een ver familielid die probeert de familiestamboom uit te breiden, zorgt ervoor dat de lezer wordt meegenomen in de ontdekking van welke beslissing Sal op jonge leeftijd onder hele moeilijke omstandigheden heeft genomen ("in korte tijd veel") en met welke gevolgen hij probeert te leven. Dit bezoek is de start van een reeks gebeurtenissen die eindigen in een misschien wel onvermijdelijke afloop.
In Sal wordt de lezer getrakteerd op mooie bijna poëtische en filosofische zinnen. Een mooie zin / opmerking in het levensverhaal van Sal, maar misschien ook zeker wel voor de lezer: "Onze allergrootste opgave is om met onszelf te kunnen leven." (pagina 118)
De schrijfstijl is zeer beeldend. De beschrijvingen van het huis van Sal en de dingen die hij doet zijn bijna filmisch beschreven: je kunt als lezer bijna horen, zien, voelen, ruiken en proeven wat Sal ervaart. De mooie zinnen en gedetailleerde beschrijvingen waren van toegevoegde waarde. De lezer wordt meegenomen in het vertraagde tempo van leven van de 103-jarige Sal. Hierdoor komt Sal al na enkele bladzijden te hebben gelezen voor de lezer echt tot leven.
Mijn verwachtingen vooraf om enerzijds te lezen over het dagelijks leven van iemand van ruim honderd jaar, maar anderzijds dat ook onthuld zou worden welke beslissing Sal tachtig jaar geleden genomen heeft en welk effect dat nog altijd op hem zou hebben zijn volledig ingelost. De beeldende, filmische beschrijvingen van Sals dagelijks leven vond ik prachtig en deze hebben mijn verwachtingen ruimschoots overtroffen.
Plot: 5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Originaliteit: 5
Psychologie: 4
Ik geef ‘Sal’ van Xander Jongejan 5 sterren.
1
Reageer op deze recensie
