Een prachtige ode aan de liefde

Poëzie, het is iets waar je van moet houden. Het is geen boek met lange dialoog, maar het vertelt wel een verhaal. Poëzie is op zoveel vlakken zoveel meer persoonlijker. Als dicht(st)er steek je zoveel van jezelf in gedichten. En dat is precies wat je kan voelen als je de gedichten uit deze prachtige dichtbundel van Miriam Bruijstens leest.

Het zout uit je ogen telt nog geen 100 pagina’s en toch laat het een klein stukje bij je achter als je de laatste pagina omslaat. Deze dichtbundel is een ode aan de liefde. Aan alle liefde. En dat is wat het zo sterk maakt. Ik denk dat heel veel jonge mensen, maar ook volwassen zichzelf terug kunnen vinden in de gedichten in dit boekje. Jammer dus dat het redelijk kort was, want eens je begint met lezen kan je niet meer stoppen.

Bovendien is dit boek ook heel erg mooi geïllustreerd door Iris Boter. Heel erg simpel, maar zo kan je bij sommige gedichten wel een beeld vormen. Het schept een zeker sfeer die door het hele boek heen blijft hangen.

Het zout uit je ogen is een heel mooie bundel en er staan heel wat gedichten in die je heel makkelijk met een klas kan bespreken. (Ik wenste zelfs dat wij zulke mooie en leerrijke gedichten hadden besproken in het middelbaar.) De bundel raakt je, precies zoals poëzie moet doen. Ik kijk dus heel erg uit naar nog meer werk van Miriam Bruijstens.