De Stagiair, de spanning zit in het eind

Na het lezen van de beschrijving was ik erg benieuwd naar het verhaal van mijn leeftijdsgenoot. Zou ik me in haar herkennen en zou ik iets herkennen van de generatiekloof, die ik verwachtte te vinden in dit boek?

Het antwoord hierop is heel kort 'nee'. Vond ik mijn leeftijdsgenoot een heel irritant, maar ook wel wat triest persoon. Ook de millenial in dit verhaal kon mijn sympathie niet winnen. Misschien dat ik het daardoor in het beging lastig vond om door het boek heen te komen. Het verhaal wilde me niet meteen pakken.

Dat veranderde in de loop van het verhaal. De spanning nam steeds meer toe, ik verbaasde me steeds meer en begon mee te leven met het verhaal. Nog steeds met niet veel sympathie voor de hoofdpersonen, maar soms wel met medelijden.

Doordat die spanning steeds maar toenam, vond ik het steeds lastiger om het boek weg te leggen. Die laatste hoofdstukken maken het begin, wat me echt moeite kostte, zeker wel goed. Toch vind ik het wel jammer dat de spanning zo op het einde zit, dat had voor mij wat meer verdeeld mogen zijn.