Lezersrecensie
Ik hou nu al van deze serie
De ongetrouwde hertog is het eerste deel van de familie Bridgerton serie van Julia Quinn.
Het is 1813. Daphne Bridgerton, de oudste dochter van de Bridgerton familie, gaat naar verschillende bals om een geschikte echtgenoot te vinden. Ze hoopt dat ze verliefd zal worden op één van de mogelijke kandidaten. Dan ontmoet ze de knapste vrijgezel in Londen, Simon Basset, de hertog. Simon en Daphne spreken iets met elkaar af. Die afspraak heeft voor beiden voordelen, voor Daphne enerzijds omdat ze dan aandacht krijgt van de vrijgezelle mannen in Londen en voor Simon anderzijds, omdat hij de moeders van de vrijgezelle dames op afstand wil houden. Iedereen denkt dat de twee verloofd zijn, door deze afspraak. De moeder van Daphne is heel erg gelukkig dat haar dochter zo snel iemand heeft kunnen vinden, die goed bij haar past. Zullen de twee hun valse romance volhouden of zal er iets meer bloeien tussen de twee.
Verhaal
In het verhaal volg je zowel Daphne als Simon. In het boek lees je ook de artikelen van Lady Whistledown, die voornamelijk over de familie Bridgerton gaan en de "romance" die er speelt tussen Daphne en de hertog (Simon). De verhaallijnen van Daphne en Simon komen uiteindelijk samen. Het was een aangenaam verhaal om te lezen en heel anders, dan de Netflix serie.
Personages
De personages in het boek zijn heel erg aangenaam om over te lezen. Daphne is een erg vriendelijk en slim meisje, die weet wat ze wil en wat ze zoekt in een geschikte echtgenoot. Daphne kan soms haar moeder (Violet Bridgerton) tegen spreken en dat vindt haar moeder niet altijd even leuk. Simon heeft ook duidelijke beelden van zijn toekomst, hij heeft zijn vader iets beloofd op diens sterfbed. Simon weet ook wat hij zeker niet wil. Hij had nooit gedacht dat iemand zoals Daphne is zijn leven zou komen en zijn manier van denken kon doen veranderen.
Schrijfstijl
De schrijfstijl van Julia Quinn is erg aangenaam. Je wordt direct het verhaal ingezogen door de proloog aan het begin van het boek. Op sommige momenten is haar humor echt heel erg leuk. Julia Quinn weet je mee te nemen in het leven van haar personages en neemt je mee naar het Londen van 1813. Dit is een leuke sfeer. De kleding en de bals van toen waren meteen een reden waarom ik me zo aangetrokken voelde tot deze boeken. Het boek heeft een romantische en soms ook een beetje een dramatische sfeer, die lezers zeker zal aantrekken om verder te lezen.
Wereld/Sfeer
De wereld van Brigerton is eigenlijk Engeland, maar dan in 1813. De sfeer van die eeuw is duidelijk te voelen. Vrouwen hadden niet veel te zeggen over hun leven. Ze werden gekoppeld door hun moeders aan alle mogelijke vrijgezelle mannen van het land. Mannen gingen met elkaar in gevecht op leven en dood om hun zussen te beschermen en om hun status hoog te houden. De sfeer van 1813 is heerlijk romantisch door de vele bals, die alleen maar een romantisch doel hebben.
Het is 1813. Daphne Bridgerton, de oudste dochter van de Bridgerton familie, gaat naar verschillende bals om een geschikte echtgenoot te vinden. Ze hoopt dat ze verliefd zal worden op één van de mogelijke kandidaten. Dan ontmoet ze de knapste vrijgezel in Londen, Simon Basset, de hertog. Simon en Daphne spreken iets met elkaar af. Die afspraak heeft voor beiden voordelen, voor Daphne enerzijds omdat ze dan aandacht krijgt van de vrijgezelle mannen in Londen en voor Simon anderzijds, omdat hij de moeders van de vrijgezelle dames op afstand wil houden. Iedereen denkt dat de twee verloofd zijn, door deze afspraak. De moeder van Daphne is heel erg gelukkig dat haar dochter zo snel iemand heeft kunnen vinden, die goed bij haar past. Zullen de twee hun valse romance volhouden of zal er iets meer bloeien tussen de twee.
Verhaal
In het verhaal volg je zowel Daphne als Simon. In het boek lees je ook de artikelen van Lady Whistledown, die voornamelijk over de familie Bridgerton gaan en de "romance" die er speelt tussen Daphne en de hertog (Simon). De verhaallijnen van Daphne en Simon komen uiteindelijk samen. Het was een aangenaam verhaal om te lezen en heel anders, dan de Netflix serie.
Personages
De personages in het boek zijn heel erg aangenaam om over te lezen. Daphne is een erg vriendelijk en slim meisje, die weet wat ze wil en wat ze zoekt in een geschikte echtgenoot. Daphne kan soms haar moeder (Violet Bridgerton) tegen spreken en dat vindt haar moeder niet altijd even leuk. Simon heeft ook duidelijke beelden van zijn toekomst, hij heeft zijn vader iets beloofd op diens sterfbed. Simon weet ook wat hij zeker niet wil. Hij had nooit gedacht dat iemand zoals Daphne is zijn leven zou komen en zijn manier van denken kon doen veranderen.
Schrijfstijl
De schrijfstijl van Julia Quinn is erg aangenaam. Je wordt direct het verhaal ingezogen door de proloog aan het begin van het boek. Op sommige momenten is haar humor echt heel erg leuk. Julia Quinn weet je mee te nemen in het leven van haar personages en neemt je mee naar het Londen van 1813. Dit is een leuke sfeer. De kleding en de bals van toen waren meteen een reden waarom ik me zo aangetrokken voelde tot deze boeken. Het boek heeft een romantische en soms ook een beetje een dramatische sfeer, die lezers zeker zal aantrekken om verder te lezen.
Wereld/Sfeer
De wereld van Brigerton is eigenlijk Engeland, maar dan in 1813. De sfeer van die eeuw is duidelijk te voelen. Vrouwen hadden niet veel te zeggen over hun leven. Ze werden gekoppeld door hun moeders aan alle mogelijke vrijgezelle mannen van het land. Mannen gingen met elkaar in gevecht op leven en dood om hun zussen te beschermen en om hun status hoog te houden. De sfeer van 1813 is heerlijk romantisch door de vele bals, die alleen maar een romantisch doel hebben.
1
Reageer op deze recensie