aangrijpend

De padre gaat naar japan om de gelovigen bij te staan die erg vervolgd worden. Hij is bereid om martelingen te ondergaan. Wat hij echter niet verwacht is de martelmethode van de japanners. Niet hij maar zijn gelovige kudde wordt gemarteld. De japanners stoppen ermee als hij zijn geloof verloochent. De padre zoekt bij God antwoord maar het blijft stil. Uiteindelijk "verloochent"hij zijn geloof door zijn voet op een stuk hout te plaatsen met de beeltenis van Christus erop. Het beeld spreekt tot hem "doe maar, ik weet hoe het voelt, je verloochent mij niet echt, je hebt compassie met de gelovigen. Ik begrijp het" Mijns inziens was dat het antwoord.
Hoewel ik persoonlijk niet zo van de hele literaire boeken ben (en dat was dit wel) heeft dit boek me toch erg geraakt. Net als de padre zullen heel veel christenen dit gevoel van wel vragen maar waar blijven mijn antwoorden komen. Maar de antwoorden komen vaak op onverwachte momenten