Spannend tot de laatste bladzijde

Voor leesclub de Boekenreizigers Olv Erna Eikhoudt mocht ik de thriller Tua Culpa van auteur Corinne Vlaminckx lezen. De cover toont een schijnbaar oude steen met daarin een gelaat. Dit is, naar later blijkt, de mond der waarheid.Eerlijk gezegd moet ik bekennen dat de cover mij beslist niet aansprak. Toch ben ik blij dat ik het boek heb gelezen. Het is een spannend, goed doordacht verhaal, met een achtergrond over de genocide in Rwanda. Omdat ik dit land zelf bezocht heb, had dit mijn speciale interesse. Het is knap dat de schrijfster de spanning tot de laatste bladzijde heeft kunnen bewaren. We maken kennis met Akimana in Rwanda, die daar de verschrikkingen van de oorlog meemaakt, waarbij ze haar hele gezin verliest. Ze komt na wat omzwervingen in Nederland terecht, waar ze met een Engelsman trouwt en een zoon krijgt, Michael. Ze komt echter nooit over de trauma’s heen en ontvlucht haar man met haar zoontje. Perry,haar man, komt hier nooit overheen,gaat terug naar Engeland en raakt verslaafd aan alcohol. Jamie is een Nederlandse, gescheiden vrouw, die na een kleine misstap, de voogdij over haar dochtertje Milou kwijtraakt. Daarnaast zit ze met een geheim uit haar verleden, waarover ze grote schuldgevoelens heeft. Dit verleden wordt weer actueel wanneer Michael plots weer op haar stoep staat en haar bedreigt. Er gebeuren steeds vreemdere dingen. Wat is de relatie tussen deze 2 vrouwen en alle voorvallen?En wat is de rol van Lukia, de tante van Akimana? Het was een verhaal dat me echt wist te pakken en ik lees dan ook graag weer een boek van deze auteur, want de stijl sprak me bijzonder aan. Een mooi extraatje aan het eind van het boek, is de brief aan Poetin, van deze duidelijk maatschappelijk zeer betrokken auteur.