Het is allemaal erg gezapig

Elisabeth Corley moet voor een uitgever een lastige auteur zijn. Uitgevers doen niets liever dan oeuvres opbouwen, omdat die nu eenmaal beter verkopen dan 'schrijvers-van-één-boek'. Doordat Corley vanaf haar debuut gekozen heeft voor een vaste speurder, hoofdinspecteur Andrew Fenwick, lijkt dat ook alleszins mogelijk, alleen werkt Corleys productiviteit niet erg mee. Ga maar na: het duurde twee jaar voordat haar tweede thriller verscheen, vervolgens zes jaar tot haar derde en weer twee jaar later pas verscheen Fenwick-thriller nummer vier. Dat was in 2008 en sindsdien is het stil gebleven rond Elisabeth Corley, ondanks dat ze mij in 2009 nog vertelde dat een vijfde thriller op komst was. Ongetwijfeld zijn de mondiale verwikkelingen in de financiële wereld, waarin zij als topfunctionaris een goed belegde boterham verdient, hieraan debet.

Nederland maakte voor het eerst met Corleys werk kennis toen in 2008 Fenwick-thriller nummer drie, Grave Doubts (Doodsnood) in vertaling verscheen, een jaar later al gevolgd door de (voorlopig) laatste, Innocent Blood (Schuldeloos bloed). Vorig jaar pas werd Corleys debuut, Requiem Mass (Requiem voor een zangeres) vertaald en sinds kort is nu ook de tweede Andrew Fenwick-thriller in vertaling beschikbaar: Fatal Legacy ofwel Beschermd geheim. Corley heeft voor deze roman dankbaar gebruik gemaakt van haar kennis van de financiële wereld. Alle ellende in Beschermd geheim komt namelijk voort uit frauduleuze handelingen, zoals het wegsluizen van grote sommen geld, het witwassen van ‘besmet’ geld en andere vormen van ongeoorloofde zelfverrijking. Dat gaat jarenlang goed, tot op een dag Arthur Wainwright, algemeen directeur van Wainwright Enterprises, zelfmoord pleegt. Althans, zo luidt de officiële lezing. Maar zijn zoon Graham heeft meteen zijn twijfels en die worden alleen maar groter als blijkt dat zijn vader de enorme erfenis op een wel erg onlogische manier heeft verdeeld. Hij geeft een privédetective opdracht een onderzoek in te stellen en schakelt niet lang daarna ook de politie in. Zo komt Andrew Fenwick in beeld. Aanvankelijk kunnen er geen concrete aanwijzingen gevonden worden dat Wainwright sr. inderdaad vermoord werd, zoals Graham denkt, maar als er meer dodelijke slachtoffers vallen onder minstens zo verdachte omstandigheden, wordt snel duidelijk dat er met het familiebedrijf iets goed mis is. Het verleden verbergt een duister geheim.

Beschermd geheim is Corleys tweede boek en dus haar moeilijkste, zeker als je bedenkt dat haar debuut een thriller van grote klasse was. Helaas haalt zij dat niveau deze keer niet. Het is allemaal erg gezapig wat je leest: flauwe dialogen, verwikkelingen die je maar zelden op het puntje van je stoel doen belanden. Eigenlijk wordt het verhaal pas spannend op het moment dat Fenwicks dochtertje wordt ontvoerd. Boeiend is ook het 'Leitmotiv' van de relatie tussen Fenwick en rechercheur Nightingale. Hij weduwnaar, zij een mooie jonge vrouw die al snel een meer dan gemiddelde belangstelling voor haar chef ontwikkelt: daarmee prikkel je de nieuwsgierigheid van de lezer.

Door het beleid van Corleys Nederlandse uitgever is die lol echter weer snel voorbij: haar fans hebben de boeken die volgen, immers al gelezen en weten hoe de relatie tussen Fenwick en Nightingale zich ontwikkelt. Gelukkig weten we inmiddels dat Corley in Doodsnood en Schuldeloos bloed weer gewoon haar oude niveau haalde. Ze kan het dus wel en dat maakt het wachten op de vijfde Andrew Fenwick-thriller alleszins de moeite waard. Want die zal er toch wel een keer komen.